“I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”. Dzieje Apostolskie 2,3-4. WM 23.1
Jeśli badacie Pismo Święte w duchu pokory i gotowości uczenia się, wasze wysiłki zostaną obficie wynagrodzone. “Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać”. 1 Koryntian 2,14. Biblię należy studiować z modlitwą. Powinniśmy się modlić tak, jak czynił to Dawid: “Otwórz oczy moje, abym oglądał cudowność zakonu twego”. Psalmów 119,18. Nikt nie może wejrzeć w Słowo Boże, jeśli nie zostanie oświecony przez Ducha Świętego. Jeśli zajmiemy właściwe stanowisko wobec Boga, wówczas Jego światło spłynie na nas mocnymi, jasnymi promieniami. WM 23.2
Tego właśnie doświadczyli pierwsi uczniowie. W Piśmie Świętym czytamy, że “gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”. Dzieje Apostolskie 2,1-4. Bóg jest gotowy udzielić nam podobnego błogosławieństwa, jeśli tylko gorliwie będziemy go pragnąć. WM 23.3
Po wylaniu Ducha Świętego na pierwszych uczniów Bóg nie zamknął niebiańskich zaworów. My także możemy otrzymać w pełni Jego błogosławieństwa. Niebiosa są pełne skarbów Jego łaski, a ci, którzy przychodzą w wierze do Boga, mogą się uchwycić wszystkich Jego obietnic. Jeśli nie mamy mocy od Niego, to jest tak z powodu naszej duchowej ospałości, obojętności i bierności. Otrząśnijmy się z tego formalizmu i martwoty WM 23.4
W obecnym czasie jest do wykonania wielkie dzieło, a my nawet w połowie nie zdajemy sobie sprawy z tego, co Pan zamierza uczynić dla swojego ludu. Mówimy o poselstwach pierwszego i drugiego anioła, uważamy, że rozumiemy poselstwo trzeciego anioła. Jednak nie powinniśmy być tak zadowoleni ze stanu naszej wiedzy. Nasze prośby, połączone z wiarą i skruchą, powinny zmierzać w górę do Boga, abyśmy mogli zrozumieć tajemnice, które On powierzył swoim świętym. — The Review and Herald, 4 czerwiec 1889. WM 23.5