“Uznajemy, Panie, naszą bezbożność, winę naszych ojców, że zgrzeszyliśmy przeciwko tobie. Nie pogardź nami przez wzgląd na twoje imię, nie dopuść do zbezczeszczenia tronu twojej chwały; wspomnij, a nie zrywaj twojego przymierza z nami!” Jeremiasza 14,20.21. WM 312.1
Niech wznoszą się do Boga nasze modlitwy o Jego nawracającą, odradzającą łaskę. W każdym zborze należy organizować spotkania poświęcone żarliwej modlitwie i gorliwemu studiowaniu Słowa celem poznania prawdy. Przyjmijcie Boże obietnice i z żywą wiarą proście Boga o zesłanie Ducha Świętego. Kiedy Duch Święty zstąpi na nas, wówczas będziemy czerpać ze Słowa Bożego to, co najlepsze. (...) WM 312.2
Kiedy zbory ożywią się i zaczną działać, Duch Święty zostanie dany w odpowiedzi na szczere wołania. Wówczas prawda Słowa Bożego będzie rozbudzać należyte zainteresowanie i będzie studiowana tak, jakby dopiero co została objawiona wprost z niebiańskich przybytków. Wszystkie natchnione wypowiedzi na temat Chrystusa będą docierać do głębi duszy tych, którzy Go miłują. Zawiść, zazdrość i posądzenia zanikną. Biblia będzie traktowana jak konstytucja królestwa niebios. Jej studiowanie będzie pochłaniać umysł, a jej prawdy staną się pokarmem duszy. Obietnice Boże, teraz powtarzane bez zapału, jakby ci, którzy je wypowiadają, nigdy nie doświadczyli miłości Bożej, będą wówczas płonąć jasnym światłem na ołtarzu serca i płomiennymi słowami płynąć z ust posłańców Bożych. Ludzie ci będą modlić się za swych bliźnich z gorliwością, której nie sposób stłumić. Wówczas okna niebios otworzą się i spłyną strumienie późnego deszczu. Naśladowcy Chrystusa połączą się ze sobą w miłości. WM 312.3
Jedynym sposobem przedstawienia prawdy światu i ukazania jej czystego i świętego charakteru jest danie dowodu jej mocy w życiu tych, którzy ją wyznają. Biblia wymaga, by synowie i córki Boga stali na wysokim poziomie, bowiem Bóg wzywa ich do reprezentowania Chrystusa w świecie. Będąc przedstawicielami Chrystusa, jednocześnie są przedstawicielami Ojca. Jedność wierzących świadczy o ich jedności z Chrystusem, a ta jedność jest konieczna, zgodnie ze światłem, które oświeca ścieżkę dzieci Bożych. — The Review and Herald, 25 luty 1890. WM 312.4