“Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, który nas umiłował”. Rzymian 8,37. WM 354.1
Przed tobą jest praca nad poprawieniem, ulepszeniem reszty twojego życia, zreformowaniem i udoskonaleniem twojego charakteru. Nowe życie zaczyna się wraz z odrodzeniem duszy. Chrystus jako Zbawiciel ma w tobie zamieszkać. To, co może się wydawać trudne do odrzucenia, musi zostać Mu poddane. Nie należy mówić szorstkim, dyktatorskim tonem i w ten sposób odnosić cenne zwycięstwo. WM 354.2
Prawdziwe szczęście jest owocem każdego wyrzeczenia, każdego ukrzyżowania samego siebie. Jedno zwycięstwo czyni łatwiejszymi kolejne. Gdyby Mojżesz zaniedbał możliwości i przywileje nadane mu przez Boga, nie otrzymałby światła z nieba i stałby się zawiedzionym, nędznym człowiekiem. Grzech pochodzi z wnętrza, a kiedy się mu pobłaża, szatan zakrada się do duszy, by rozpalić piekielne ognie. Bóg dał swoje prawo nie w tym celu, by uniemożliwić ludziom zbawienie, ale by prowadzić ich do zbawienia. Człowiek otrzymał światło i możliwości, a jeśli je należycie wykorzysta, stanie się zwycięzcą. Swoim życiem możesz pokazać moc łaski Bożej wiodącej do zwycięstwa. WM 354.3
Szatan usiłuje wznieść swój tron w świątyni duszy. Kiedy panuje, daje o sobie znać w gniewnych namiętnościach, gorzkich słowach, które zasmucają i ranią. Jak światło nie ma nic wspólnego z ciemnością, a Chrystus żadnego związku z Belialem, tak człowiek może należeć albo do jednego, albo do drugiego. Ulegając pokusom, złości, zwiedzeniu, oszustwu i jakiemukolwiek grzechowi, popiera zasady szatana w swej duszy i zamyka sobie drzwi do nieba. Z powodu grzechu szatan został usunięty z nieba, a więc żaden człowiek pobłażający grzechowi nie może zostać tam wpuszczony, gdyż w takim razie i szatan mógłby domagać się, by pozwolono mu tam wrócić. WM 354.4
Kiedy człowiek dzień po dniu stara się usilnie pokonywać wady swojego charakteru, wówczas gości Chrystusa w świątyni swej duszy. Światło Chrystusa jest w nim. Pod jasnymi promieniami światła, bijącymi od oblicza Chrystusa, jego cała istota zostaje podniesiona na wyższy poziom i uszlachetniona. — Testimonies to the Church IV, 345.346. WM 354.5