Þetta mál varðandi gjafir á ekki að ráðast af skyndihvötum. Guð hefur gefið okkur ákveðnar leiðbeiningar þar að lútandi. Hann hefur tekið sérstaklega fram að tíundir og gjafir séu mælir skyldu okkar. Og hann vill að við gefum reglulega og kerfis- bundið . . . Sérhver athugi sínar tekjur, sem allar eru blessanir frá Guði, og setji til hliðar tíundina sem sérstakan sjóð, sem tilheyri Guði og er helgur. Þessum sjóði ætti ekki í neinu tilfelli að vera veitt til annarra nota; hann á eingöngu að helga til að halda uppi þjónustu fagnaðarerindisins. Eftir að tíundin hefur verið lögð til hliðar, skyldu gjafir og fórnir ákveðnar “eftir því sem efni leyfa.” - R&H 9. maí 1893. RR 49.3