Dla wielu z naszej młodzieży wielkie niebezpieczeństwo leży w słuchaniu wykładów, które są przedstawiane przez tych, którzy w świecie nazywani są wielkimi ludźmi. Wykłady te często mają wysoki intelektualny charakter, a ogólnie panujące błędy nauki — fałszywie tak nazywanej — i powszechnej nauki religijnej pomieszane są z mądrymi powiedzeniami i uwagami, lecz podkopują one wypowiedzi Biblii i sprawiają wrażenie, że istnieje powód do kwestionowania prawdy natchnionego Słowa. W ten sposób ziarna sceptycyzmu zasiewane są przez wielkich i rzekomo mądrych ludzi, lecz ich imiona zarejestrowane są w księgach zapisu w niebie jako głupców i są oni obrazą dla Boga. Powtarzają kłamstwa, jakie szatan włożył w usta węża, i kształcą młodzież w zwiedzeniach. WP3 205.1
Jest to rodzaj wykształcenia, w jakim rozkoszuje się wróg. Są to czary. Wielki apostoł zapytuje: “Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni?” (BG). Ci, którzy przyjmują i podziwiają zapatrywania tych tak zwanych wielkich ludzi, są w niebezpieczeństwie, ponieważ dzięki subtelności wroga wyrafinowane rozumowanie tych fałszywych nauczycieli zakorzenia się w sercu naszej młodzieży i niemal niezauważalnie są oni nawracani od prawdy ku błędowi. Nawrócenie to powinno mieć jednak dokładnie przeciwny kierunek. Nasi młodzi ludzie, którzy zrozumieli dowody słuszności prawdy, powinni być mocno utwierdzeni i zdolni do tego, by zdobywać dusze dla Chrystusa z ciemności błędu. WP3 205.2
Młodzież, która idzie do Ann Arbor [Uniwersytet Michigan zlokalizowany był w Ann Arbor, jakieś 65 mil na wschód od Battle Creek; w 1891 adwentystyczna młodzież szukała szkolenia medycznego, studiując tam. — Kompilatorzy.] musi przyjąć Jezusa jako swojego osobistego Zbawiciela albo będą budowali na piasku i ich fundament zostanie zmieciony. Duch Chrystusa musi odrodzić i uświęcić duszę, a czyste uczucie dla Chrystusa musi być utrzymywane żywym przez pokorne, codzienne zaufanie do Boga. Chrystus musi być ukształtowany wewnątrz, nadzieja chwały. Niech Jezus będzie objawiony tym, z którymi się zadajecie. — Letter 26, 1891. WP3 205.3