“Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga”. Najpotężniejsze intelekty ziemi nie mogą pojąć Boga. Jeśli w ogóle objawia On siebie samego ludziom, to czyni to, osłaniając się tajemnicą. Jego drogi są nie do poznania. Ludzie muszą zawsze poszukiwać, zawsze się uczyć; a mimo to dalej jest nieskończoność. Gdyby w pełni mogli zrozumieć zamierzenia, mądrość, miłość i charakter Boga, nie uwierzyliby w niego jako istotę nieskończoną i nie ufaliby mu w kwestii dobra swoich dusz. Gdyby mogli go zgłębić, nie pozostałby On dłużej najwyższym. WP3 275.1
Istnieją ludzie, którzy myślą, że dokonali zdumiewających odkryć w nauce. Cytują opinie ludzi uczonych, jakby uważali ich za nieomylnych, i nauczają wniosków nauki jako prawd, które nie mogą być zakwestionowane. A Słowo Boże, które dane jest jako lampa dla stóp znużonego światem podróżnika, jest osądzane przez ten standard i uznawane za niedokładne. WP3 275.2
Naukowe badanie, któremu ci ludzie ulegli, okazało się dla nich sidłem. Zaciemniło ich umysły i dryfują w sceptycyzm. Mają świadomość mocy i zamiast patrzeć na Źródło wszelkiej mądrości, triumfują w powierzchownej znajomości wiedzy, jaką mogli zdobyć. Wychwalają swoją ludzką mądrość w przeciwieństwie do mądrości wielkiego i potężnego Boga i ośmielają się wchodzić z nim w spór. Słowo natchnienia ogłasza tych ludzi “głupcami”. WP3 275.3