Ginący grzesznik może powiedzieć: “Jestem zgubionym grzesznikiem, ale Chrystus przyszedł, aby szukać i zbawić to, co zginęło. On mówi: ‘Nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzeszników’. Marka 2,17. Jestem grzesznikiem, a On umarł na krzyżu Kalwarii, aby mnie zbawić. Nie muszę ani chwili dłużej pozostawać niezbawionym. On umarł i zmartwychwstał dla mojego usprawiedliwienia i On mnie teraz zbawi. Przyjmuję przebaczenie, które On obiecał”. — Justifikation by Faith 7 (1893). (Przedrukowano w Selected Messages I, 392.) WP3 318.5
Ten, kto żałuje za swój grzech i przyjmuje dar życia Syna Bożego, nie może być pokonany. Chwytając się przez wiarę boskiej natury, staje się dzieckiem Bożym. Modli się, wierzy. Gdy jest kuszony i wypróbowywany, domaga się mocy, dla udzielenia której Chrystus umarł, i zwycięża przez jego łaskę. To jest to, co każdy grzesznik potrzebuje zrozumieć. Musi żałować za swój grzech, musi wierzyć w moc Chrystusa i przyjąć tę moc ku zbawieniu i zachowaniu go od grzechu. Jakże wdzięczni powinniśmy być za dar przykładu Chrystusa. — The Review and Herald, 28 styczeń 1909. WP3 319.1