Wraz ze skupieniem adwentyzmu na powrocie Chrystusa, szczytowe wydarzenia ostatnich dni związane z jego powtórnym przyjściem zawsze były tematem poważnego zainteresowania adwentystów dnia siódmego. Nie mogłoby być inaczej, ponieważ adwentyzm dnia siódmego powstał z religijnego środowiska, ruchu millerowskiego, który kładł nacisk na wydarzenia eschatologiczne — zmartwychwstanie, sąd ostateczny, ukaranie grzechu i grzeszników. WP3 340.1
Widzenia dane Ellen White na samym początku jej misji znacząco podkreśliły doniosłość sabatu siódmego dnia jako prawdy probierczej, która w ostatnich dniach podzieli mieszkańców ziemi na dwie grupy — tych, którzy są posłuszni Bogu i będą wiecznie zbawieni, i tych, którzy odrzucają jego prawo i będą wiecznie zgubieni. Stosunek indywidualnych osób do sabatu siódmego dnia będzie czynnikiem decydującym. WP3 340.2
Końcowe wydarzenia historii tej ziemi zwróciły na siebie uwagę w małej 219-stronicowej książce “Wielki bój” opublikowanej w 1858 r., i były zasadniczą kwestią opisów wielkiego boju w książkach noszących ten tytuł wydanych w 1884, 1888 i 1911 r. WP3 340.3
Jakże starannie adwentyści studiowałi końcowe rozdziały tej książki i byli wstrząśnięci natchnionym obrazem tego, co jest przed kościołem i światem! Z niesłabnącym zainteresowaniem dokładnie analizowali wszystkie opublikowane pisma Ellen G. White w poszukiwaniu pokrewnych wypowiedzi, które mogłyby rzucić nieco dodatkowego światła na nadchodzące wydarzenia. W tej części przedstawiamy po raz pierwszy kilka nieopublikowanych dotąd eschatologicznych wypowiedzi, które pomagają zaokrąglić obraz ostatnich wydarzeń w historii ziemi. WP3 340.4
Gdy kwestie prawa niedzielnego nasiliły się w końcu lat 1800 i wzmogła się agitacja za narodowym prawem niedzielnym w Stanach Zjednoczonych, Ellen White napisała wnikliwie o “zbliżającym się konflikcie” w Testimonies for the Church V, 711-718, omawiając znaczenie kwestii spornych stających wtedy przed adwentystami dnia siódmego, oświadczając, że kościół nie był gotowy na tę kwestię sporną, i przypuszczając, że Bóg mógłby jeszcze “w odpowiedzi na modlitwy swojego ludu, utrzymać w ryzach działania tych, którzy unieważniają jego prawo”. — Ibid. 714. WP3 340.5
Gdy prawa wzywające do zachowywania niedzieli w pewnych południowych stanach były wprowadzane w życie i adwentyści byli aresztowani, wtrącani do więzień i zmuszani do pracy w grupach aresztantów związanych wspólnym łańcuchem za nieprzestrzeganie tych praw, kwestia sabatu i niedzieli nabrała większego znaczenia i została wprowadzona jako temat gorliwego studium na sesji Generalnej Konferencji w 1889 r. Starannie przeglądając wchodzące w grę zasady, Ellen White radziła ostrożność we wszelkim działaniu, jakie mogłoby zostać podjęte przez delegatów. WP3 341.1
Agitacja za ustawodawstwem niedzielnym stopniowo zmniejszyła się, jednak w następnych latach Ellen White zachowywała kwestie ostatniego konfliktu przed liderami kościoła. Czasy mogły się zmienić, jeśli chodzi o rzeczywiste prześladowanie za zachowywanie sabatu, jednak kwestie sporne i wchodzące w grę zasady pozostały te same. Od śmierci Ellen White miały miejsce dalsze zmiany, wierzymy jednak, że te same zasady i te same kwestie sporne zostaną ponownie rozbudzone w nadchodzącym konflikcie. WP3 341.2
Większość tej części obejmuje eschatologiczne wypowiedzi, które często odpowiadają prezentacji podanej w “Wielkim boju”, które jednak równie często dostarczają nowych szczegółów i nowego wglądu. Materiały te zostały podzielone na trzy główne obszary, mianowicie: WP3 341.3
1. Nauki płynące z zetknięcia się z kryzysem prawa niedzielnego w końcu lat 1880-tych i początku lat 1890-tych. WP3 341.4
2. Ogólne rady przeznaczone dla ludu zbliżającego się do końca. WP3 341.5
3. Kłopoty wynikające z “ostatniej wielkiej bitwy”, z kwestią sabatu i niedzieli jako czynnikiem zasadniczym. WP3 341.6
Czytelnik zauważy, że chociaż Ellen White z wyprzedzeniem zwraca naszą uwagę na trudne doświadczenia, które niewątpliwie obejmą przypadki męczeństwa, i zapowiada odstępstwa w naszych szeregach, to przewiduje także wiele przystąpień do kościoła i daje zachęcające zapewnienie podtrzymującej łaski Nieba dla wiernego ludu Bożego. WP3 341.7
Członkowie Zarządu