Mamy utkwić wzrok wiary nieugięcie w Jezusie. Gdy przyjdą dni, jakie z pewnością przyjdą, w których prawo Boże będzie unieważniane, gorliwość wiernych i lojalnych powinna rosnąć wraz z krytyczną sytuacją i powinna być gorętsza i bardziej zdecydowana, a ich świadectwo powinno być bardziej stanowcze i niezachwiane. Nie mamy jednak nic czynić w opornym duchu i nie będziemy czynić, jeśli nasze serca są w pełni poddane Bogu... WP3 360.5
Gniew szatana przeciwko poselstwom trzech aniołów — Trzeci anioł przedstawiony jest jako lecący przez środek nieba, symbolizując dzieło tych, którzy głoszą pierwsze, drugie i trzecie poselstwo anielskie; wszystkie są ze sobą powiązane. Dowody trwałej, zawsze żywej prawdy tych wielkich poselstw, które tak wiele dla nas znaczą, które wzbudziły tak intensywny sprzeciw ze strony religijnego świata, nie mają zaniknąć. Szatan nieustannie stara się rzucić swój piekielny cień wokół tych poselstw, tak aby resztka ludu Bożego nie dostrzegła wyraźnie ich ważności — ich czasu i miejsca — one jednak żyją i mają wywierać swoją moc w naszym religijnym doświadczeniu, dopóki trwał będzie czas... WP3 360.6
Pisarz Objawienia mówi: “A potemem widział drugiego anioła zstępującego z nieba, mającego moc wielką i oświeciła się ziemia od chwały jego. I zawołał potężnie głosem wielkim, mówiąc: Upadł, upadł Babilon on wielki”. Objawienie 18,1-2 (BG). Jest to to samo poselstwo, co przekazane przez drugiego anioła — Babilon upadł, “bo winem gniewu wszeteczeństwa swego napoił wszystkie narody”. Objawienie 14,8 (BG). Co jest tym winem? Jego fałszywe nauki. Dał on światu fałszywy sabat zamiast sabatu czwartego przykazania i powtórzył kłamstwo, które na początku szatan powiedział Ewie w Edenie — naturalną nieśmiertelność duszy. Wiele pokrewnych błędów rozeszło się daleko i szeroko, “głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi”. WP3 361.1
Dwa odrębne wezwania do kościołów — Gdy Jezus rozpoczął swoją publiczną służbę, oczyścił świątynię z jej świętokradczej profanacji. Niemal ostatnim czynem jego służby było ponowne oczyszczenie świątyni. Tak też w ostatnim dziele ostrzeżenia świata, dwa odrębne wezwania kierowane są do kościołów; poselstwo drugiego anioła oraz głos słyszany z nieba: “Wyjdźcie z niego, ludu mój... Gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i wspomniał Bóg na jego nieprawości”. Objawienie 18,4-5. WP3 361.2
Jak Bóg wezwał dzieci Izraela z Egiptu, aby mogły zachowywać jego sabat, tak wzywa swój lud z Babilonu, aby mogli oni nie czcić zwierzęcia ani jego obrazu. Człowiek grzechu, który zamyślał odmienić czasy i prawa, wywyższył się ponad Boga, przedstawiając ten fałszywy sabat światu; chrześcijański świat przyjął to dziecię papiestwa i tulił je, i żywił, opierając się w ten sposób Bogu przez usunięcie jego pamiątki i ustanowienie rywalizującego sabatu. WP3 361.3
Bardziej zdecydowany wysiłek dla wywyższenia niedzieli — Po tym, gdy prawda była głoszona na świadectwo wszystkim narodom, w czasie, gdy wszelka możliwa do pomyślenia moc zła została wprawiona w ruch, gdy umysły są zakłopotane przez wiele głosów wołających: “Oto tu jest Chrystus”, “Oto tam jest”, “To jest prawda”, “Mam poselstwo od Boga”, “On posłał mi wielkie światło” i ma miejsce usuwanie drogowskazów i próba zerwania filarów naszej wiary — wtedy bardziej zdecydowany wysiłek podejmowany jest dla wywyższenia fałszywego sabatu i rzucenia hańby na samego Boga przez zajęcie miejsca dnia, który On pobłogosławił i poświęcił. WP3 361.4
Gdy szatan działa, anioł z 18 rozdziału Objawienia głosi swoje poselstwo — Ten fałszywy sabat ma zostać narzucony przez oparte na ucisku prawo. Szatan i jego aniołowie są całkowicie przytomni i intensywnie ożywieni, działając z energią i wytrwałością przez ludzkie narzędzia, aby przeprowadzić swój zamiar zatarcia poznania Boga. Gdy szatan działa ze swoimi kłamliwymi cudami, przyszedł czas [który został] przepowiedziany w Objawieniu, gdy potężny anioł, który oświeci ziemię swoją chwałą, ogłosi upadek Babilonu i wezwie lud Boży, by go opuścił... WP3 362.1
Naprawiacze wyłomu — Gdy zbliża się koniec, świadectwa sług Bożych staną się bardziej zdecydowane i potężniejsze, rzucając blask światła prawdy na systemy błędu i ucisku, które tak długo dzierżyły zwierzchnictwo. Pan posłał nam poselstwa na ten czas, aby utwierdzić chrześcijaństwo na wiecznej podstawie, i wszyscy, którzy wierzą obecnej prawdzie, muszą stać nie w swojej własnej mądrości, ale w Bogu; i podnieść fundamenty wielu pokoleń. Tacy zostaną zapisani w księgach nieba jako naprawiacze wyłomu, odnowiciele ścieżek, aby na nich można było mieszkać. Mamy zachowywać prawdę, ponieważ jest to prawda, w obliczu najbardziej zawziętego sprzeciwu... WP3 362.2
Przyjdą na nas pokuszenia. Niegodziwość obfituje tam, gdzie się jej najmniej spodziewacie. Otworzą się ciemne rozdziały, które są najstraszniejsze, aby obciążyć duszę; nie musimy jednak zawieść ani być zniechęceni, gdy wiemy, że łuk obietnicy jest nad tronem Boga. WP3 362.3
Będziemy poddani ciężkim próbom, przeciwnościom, żałobie, utrapieniu; wiemy jednak, że Jezus przeszedł przez nie wszystkie. Te doświadczenia są dla nas cenne. Korzyści nie są bynajmniej ograniczone do tego krótkiego życia. Sięgają one wiekuistych wieków... WP3 362.4
W miarę jak zbliżamy się do końca historii tej ziemi, coraz szybciej posuwamy się naprzód w chrześcijańskim wzroście, lub równie zdecydowanie cofamy się. — Letter 1f, 1890. WP3 362.5