Dobrze będzie, gdy rodzice będą uczyć się od człowieka z Uz lekcji wytrwałości i poświęcenia. Job nie zaniedbywał swego obowiązku wobec tych, którzy nie byli z jego rodziny; był życzliwy, uprzejmy, dbający o sprawy innych; a w tym samym czasie gorliwie zastawiał się o zbawienie swojej rodziny. W czasie odbywających się uczt swych synów i córek, obawiał się, aby jego dzieci nie uraziły Boga. Jako wierny kapłan rodziny, składał za każdego z nich ofiary. Znał ohydny charakter grzechu i myśl, że jego dzieci mogły zapomnieć o wymaganiach Bożych, powodowała, że przychodził do Boga, jako pośrednik w ich imieniu. — The Review and Herald, 30 sierpnia 1881. BK 134.3