Mamy przychodzić w wierze do Boga i wylewać przed Nim nasze prośby, wierząc, że On zadziała w naszym imieniu i w imieniu tych, których zbawienia pragniemy. Powinniśmy więcej czasu poświęcać na żarliwą modlitwę. Z ufnością małego dziecka mamy przychodzić do naszego niebieskiego Ojca, mówiąc Mu o wszystkich naszych potrzebach. On zawsze jest skłonny do przebaczania i pomocy. Bogactwo mądrości Bożej jest niewyczerpalne i Pan zachęca nas, abyśmy z niego obficie czerpali. Pragnienie, jakie powinniśmy odczuwać wobec duchowych błogosławieństw jest opisane słowami: “Jak jeleń pragnie wód płynących, tak dusza moja pragnie ciebie, Boże!” Musimy odczuwać większy głód za bogatymi skarbami, które niebo ma do naszej dyspozycji. Musimy łaknąć i pragnąć sprawiedliwości. BK 142.1
O! Gdybyśmy mogli posiąść nieodparte pragnienie poznania Boga przez doświadczenia, przyjść do sali audiencyjnej Najwyższego, wyciągnąwszy ręce wiary i złożyć nasze bezradne dusze na Tego Jedynego, który może zbawić. Jego miłująca dobroć jest lepsza niż życie. — Manuscript 38, 1905. BK 142.2