Wytężcie swe największe siły. Wezwijcie do pomocy swoje najlepsze motywy. Uczcie się; usiłujcie dojść do sedna wszystkiego, czego dotykają wasze ręce. Zawsze starajcie się być fachowcami w sprawach, którymi się zajmujecie. Nie pozwalajcie sobie na popadanie w powierzchowność albo niedbalstwo w waszych obowiązkach i dociekaniach, ponieważ przez to wasze nawyki będą się umacniały i staniecie się niezdolni do jakiejkolwiek poprawy. Na ogół umysł zadowala się tym, co wymaga niewielkich wysiłków i uwagi oraz zadowoli się łatwizną i miernością. Młodzieży, istnieje ogromna głębia wiedzy, której nigdy nie pojmiecie, a wy zadowalacie się i pysznicie waszymi pobieżnymi osiągnięciami. Gdybyście wiedzieli nieco więcej niż wiecie teraz, przekonalibyście się, jak mało wiecie. BK 159.7
Bóg wymaga od was zdecydowanych, gorliwych, rozumnych wysiłków i wraz z każdym zdeterminowanym wysiłkiem, wasze siły będą wzmacniane, a wasze praca będzie przyjmowana. Szybko zauważycie, że się rozwijacie. Z drugiej strony możecie przyzwyczaić się do leniwego, niepewnego i niezdecydowanego postępowania i to tak bardzo, że praca waszego życia będzie zaledwie połową tego, co moglibyście dokonać. Jeśli skierujecie wzrok na Boga i wzmocnicie duszę modlitwą, wówczas pokonacie tą nieszczęsną opieszałość i niechęć do pracy, a zaczniecie zaprawiać wasz umysł do szybszego myślenia i w odpowiednim czasie zmobilizujecie siebie do większych wysiłków. Jeśli jednak wasze najwyższe motywacje dotyczą tylko wynagrodzenia, nigdy, na żadnym stanowisku nie będziecie się nadawać do wypełnienia nałożonych na was odpowiedzialności ani też do nauczania. — Manuscript 24, 1887. BK 159.8