Po potopie liczba mieszkańców ziemi ponownie zaczęła wzrastać, a wraz z nią wzrastała nikczemność. Bałwochwalstwo stało się prawie powszechne. W końcu Bóg pozostawił tych zatwardziałych przestępców na ich złych drogach i powołał Abrahama, potomka Sema, na stróża swojego Prawa dla przyszłych pokoleń. — Manuscript 65, 1906. BK 21.6
W tamtych czasach bałwochwalstwo silnie rozpowszechniało się i walczyło z Prawdą Bożą. Jednakże Abraham nie był bałwochwalcą. Chociaż ojciec jego zajmował niezdecydowane stanowisko w sprawach prawdziwej i fałszywej służby Bogu, a jego wiedza o Prawdzie była pomieszana z fałszywymi teoriami i bałwochwalczymi praktykami, to Abraham był wolny od tego zwiedzenia. Nie wstydził się swojej wiary i nie usiłował ukryć faktu, że służy prawdziwemu Bogu. “Zbudował Panu ołtarz i wzywał imienia Pana”. — The Youth's Instructor, 4 marca 1897. BK 22.1