Rośnięcie kąkolu w pszenicy zwraca na siebie szczególną uwagę. Jego ziarno jest tematem surowej krytyki. Nawet całe pole może być uważane za bezwartościowe przez jakiegoś powierzchownego obserwatora lub kogoś, kto się cieszy, że odkrył zło; siewca może być przez niego potępiony jako ktoś, kto we własnych, złych zamiarach pomieszał dobre nasienie ze złym. Dokładnie tak samo błądzący i obłudnicy, utrzymujący, że naśladują Jezusa, przynoszą chrześcijaństwu wstyd i powodują, że świat wątpi w Prawdy Chrystusa. Tak, jak obecność kąkolu wśród pszenicy krzyżuje w wielkim stopniu dzieło siewcy, tak grzech wśród ludu Bożego niweczy w pewnej mierze plan Jezusa, polegający na wyzwoleniu upadłego człowieka spod mocy szatana i przywróceniu żyzności jałowej glebie ludzkiego serca, by wydawała dobre owoce. — The Spirit of Prophecy II, 248-249. BK 247.2