[Cyt. Jana 14,8-10.] W odpowiedzi na wątpliwości Filipa zostały wypowiedziane słowa nagany. On życzył sobie, aby Pan Jezus objawił Ojca w cielesnym kształcie; a przecież Bóg objawił już Siebie w Jezusie. Jezus odpowiedział mu: Czyż jest to możliwe, że chodząc ze Mną, słuchając Moich słów, widząc nakarmienie pięciu tysięcy głodnych, uzdrawianie chorych zarażonych okropnym trądem, wskrzeszenia umarłych, wskrzeszenie Łazarza, którego ciało było już w rozkładzie, ty Mnie nie poznajesz? Czyż jest to możliwe, że nie rozpoznajesz Ojca, który przeze mnie dokonywał tych czynów?... BK 303.9
Jezus z naciskiem podkreślał fakt, że oni mogą widzieć Ojca jedynie przez wiarę. Bóg nie może być widziany w zewnętrznej postaci przez żadnego człowieka. Jedynie Jezus może przedstawić ludziom Ojca. Uczniowie mieli przywilej przyglądać się obrazowi [Ojca] przez ponad trzy lata. BK 303.10
Gdy Jezus wypowiadał te słowa, chwała Boża promieniowała z Jego oblicza i wszyscy obecni odczuwali święty lęk, gdy z napiętą uwagą przysłuchiwali się Jego słowom. Czuli, jak ich serca z coraz większym zdecydowaniem skłaniają się ku Niemu i pociągani coraz to bardziej zwiększającą się miłością do Niego, zaczęli bardziej miłować się wzajemnie. Odczuwali, że niebo staje się im coraz bliższe, że słowa, które słyszeli były poselstwem skierowanym do nich przez niebieskiego Ojca. — Manuscript 41, 1897. BK 304.1