Jezus nie dal żadnego prawa kościelnego do przebaczania grzechów ani też sprzedaży odpustów, by ludzie mogli grzeszyć, nie wywołując przy tym niezadowolenia Bożego. Nie dał też Swoim sługom przyzwolenia na przyjmowanie darów lub łapówek w celu osłaniania grzechów, aby można było ujść zasłużonej karze. Jezus poruczył Swoim uczniom głoszenie wszystkim narodom poselstwa o odpuszczeniu grzechów w Jego Imieniu, lecz oni sami nie zostali upoważnieni do usunięcia nawet jednej, jedynej plamki grzechu wśród dzieci Adama... Każdy, kto kieruje uwagę ludu na siebie, twierdząc jakoby została mu udzielona moc do przebaczania grzechu, ściąga na siebie gniew Boży, ponieważ odwraca dusze od niebiańkiego Przebaczyciela i kieruje ich do słabych, błądzących śmiertelników. — The Spirit of Prophecy III, 245-246. BK 315.1