[Cyt. Jana 21,18-22.] Teraz Piotr był dostatecznie pokorny, aby zrozumieć słowa Jezusa i bez dalszych pytań — ten dawniej niespokojny, chełpliwy, pewny siebie uczeń — stał się opanowanym i skruszonym człowiekiem. On naprawdę naśladował swego Pana — Pana, którego się zaparł. Myśl, że Jezus nie zaparł się go i nie odrzucił, była dla Piotra światłem, pocieszeniem i błogosławieństwem. Gdy spostrzegł, że teraz może wybrać śmierć krzyżową, zadecydował, że da się ukrzyżować głową w dół. Uczestnicząc tak wiernie w cierpieniach Jezusa, będzie także uczestnikiem chwały Chrystusa, gdy On posadzi go “na Tronie swojej chwały”. — The Youth's Instructor, 22 grudnia 1898. BK 316.5