Apostoł Paweł stwierdził, że w zborze należy koniecznie potępiać zło, jednak przy ganieniu błędów nie tracił nad sobą panowania. Z zatroskaniem wyjaśniał powód swego postępowania. Jakże uważnie tu postępował, aby pozostawić wrażenie, że jest przyjacielem błądzących. Dawał im do zrozumienia, że sprawia mu to ból, iż musi im zadać cierpienie. Pozostawiał w ich umysłach wrażenie, że zainteresowanie nimi utożsamia ze sobą. [Cyt. 2 Koryntian 2,4.] — Letter 16a, 1895. BK 369.4