Go to full page →

2 Koryntian 6,17-18 BK 379

(Kolosan 3,2; patrz komentarz EGW do Przypowieści 1,10; Rzymian 6,1-4) — Zerwij każde ziemskie pnącze BK 379

Wielu uznanych chrześcijan jest przedstawianych jako winorośl, która wije się po ziemi i oplata swoimi pnączami korzenie i gruz, leżące na jej ścieżce. Do tych wszystkich jest skierowane poselstwo: “Wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie; a Ja przyjmę was, i będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący.” Taki stan musi zaistnieć, jeśli mamy być błogosławieni i uhonorowani przez Boga. Musimy odłączyć się od świata i odrzucić dotykanie tych rzeczy, które oddzielają nasze uczucia od Boga. Bóg jako pierwszy posiada najwyższe prawo do Swego ludu. Skierujcie wasze uczucia do Niego i na rzeczy niebiańskie. Wasze pnącza muszą zostać oderwane od wszystkiego, co ziemskie. BK 379.8

Jesteście napominani, aby nie dotykać rzeczy nieczystych, gdyż przez takie dotykanie, sami stajecie się nieczystymi. Niemożliwą rzeczą jest, abyście łącząc się z tymi, którzy są zepsuci, wciąż pozostali czyści. “Jakaż jest łączność między sprawiedliwością a nieprawością? Cóż ma wspólnego światłość z ciemnością? Jakaż może być harmonia między Chrystusem a Belialem?” Bóg i Chrystus oraz zastępy niebiańskie pragną, aby człowiek wiedział, że jeśli będzie łączył się ze złymi, sam stanie się złym. Zostały poczynione ogromne przedsięwzięcia, abyśmy oderwali się od przyziemnych rzeczy, a nasze uczucia skierowali ku Bogu i niebiańskim sprawom. — The Review and Herald, 2 stycznia 1900. BK 380.1