Lepiej w ogóle nie dawać, niż potem tego żałować, gdyż jeśli dajemy jakąś część z naszych środków, a nie czynimy tego ochotnym duchem, drwimy z Boga. Zapamiętajmy, że mamy do czynienie z Tym, od którego zależą wszystkie błogosławieństwa, jak też z Tym, który zna każdą myśl serca i każdy zamiar umysłu. — The Review and Herald, 15 maja 1900. BK 382.7