Apostoła Pawła, który otrzymał wiele objawień od Pana, spotykały trudności z wielu stron, ale wśród wszystkich jego walk i zniechęceń, nie stracił wiary i zaufania do Boga. Będąc szczególnie nauczanym przez Ducha Świętego, jego rozsądek był oczyszczony, wysubtelniony, szlachetny i uświęcony. Wymysły ludzi i wroga skierowane przeciwko niemu, były środkami do karności i wychowania, i on oświadczył, że tym sposobem zdobywa najwyższą wiedzę, ponieważ Pana Jezusa uczynił swoją ostoją. Oświadczył: “Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę, wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego.” Jakże ta Ewangelia użyźnia ogród duszy i uzdalnia ją do wydania najkosztowniejszego owocu. — Letter 127, 1903. BK 384.5