Nie należy ignorować młodzieży, niech uczestniczy w pracy i dzieli odpowiedzialność. Niech wie że powinna brać udział w niesieniu pomocy i błogosławieństw dla innych. Nawet dzieci należy pouczać w jaki sposób powinny spełniać drobne uczynki miłości i miłosierdzia dla tych, którzy mają mniej szczęścia od nich. S6 435.3
Starsi zborów powinni opracować plany w jaki sposób przyuczyć młodych mężczyzn i młode kobiety do właściwego zużytkowania powierzonych im talentów. Starsi członkowie zboru powinni poważnie i serdecznie zająć się dziećmi i młodzieżą. Kaznodzieje powinni użyć całej swej mądrości w celu ułożenia planu jak wciągnąć młodych członków zboru do współpracy na polu misyjnym. Nie oczekujcie jednak że obudzicie ich zainteresowanie samymi długimi kazaniami na zebraniach misyjnych! Szukajcie sposobów, którymi rozniecilibyście żywe zainteresowanie! Dajcie każdemu coś do roboty. Przyzwyczajajcie młodzież do wykonywania tego co im zlecono, niech cotygodniowo składają sprawozdania i mówią o tym czego doświadczyli i jakie sukcesy osiągnęli dzięki łasce Chrystusa. Gdyby takie sprawozdania były przynoszone przez poświęconych pracowników, wówczas spotkania misyjne nie byłyby nudne i męczące lecz bardzo interesujące i chętnie by na nie przychodzono. S6 435.4
W każdym zborze członkowie powinni być tak wychowywani aby poświęcali pewien określony czas na pozyskiwanie dusz dla Chrystusa. Jakże można powiedzieć o zborze: “Jesteście światłością świata” jeżeli członkowie zboru żadnego światła nie szerzą? S6 436.1
Niech ci, którym powierzono odpowiedzialność za trzodę Chrystusa, zdają sobie sprawę ze swoich obowiązków i niech wyprowadzą innych do pracy! S6 436.2