Go to full page →

Wielkość naszego Boga S8 281

Uczmy się wielkości naszego Boga z tego jak przedstawiał Go Duch Boży Jego prorokom. Prorok Izajasz pisze: S8 281.1

“Roku, którego umarł król Uzyjasz, widziałem Pana siedzącego na stolicy wysokiej i wyniosłej, a podołek jego napełniał kościół. Serafinowie stali nad nim, sześć skrzydeł miał każdy z nich, dwoma zakrywał twarz swoję a dwoma przykrywał nogi swoje a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego mówiąc: Święty, święty, święty Pan Zastępów, pełna jest wszystka ziemia chwały jego. I poruszyły się podwoje u drzwi od głosu wołającego a dom pełny był dymu.” S8 281.2

“I rzekłem: Biada mnie! jużem zginął, przeto żem człowiek splugawionych warg a mieszkam w pośrodku ludu, który ma splugawione wargi, a iż króla, Pana Zastępów, widziały oczy moje”. S8 281.3

“I przyleciał do mnie jeden z Serafinów mając w ręce swej węgiel rozpalony, który kleszczykami wziął z ołtarza I dotknął się ust moich a rzekł: Oto się dotknął ten węgiel warg twoich a odejdzie nieprawość twoja a grzech twój zgładzony będzie”. Izajasza 6,1-7 (BG). S8 281.4

Żaden z tych nie jest tobie podobny, Panie!
wielkiś ty, i wielkie jest imię twoje w mocy.
Któżby się ciebie nie bał? Królu narodów!
Tobie to zaiste należy ponieważ między wszystkimi mędrcami narodów,
i we wszystkich królestwach ich nigdy nie był podobny tobie”. Jeremiasza 10,6-7 (BG). S8 281.5

“Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
Ty znasz siedzenie moje i powstanie moje,
wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął,
świadomeś wszystkich dróg moich.
Nim przyjdzie słowo na język mój,
oto Panie! ty to wszystko wiesz.
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię,
a położyłeś na mię rękę twoję.
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój,
wysoka jest, nie mogę jej pojąć”. Psalmów 139,1-6 (BG). S8 281.6

“Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy;
rozumienia jego nie masz liczby”. Psalmów 147,5 (BG). S8 282.1

“On odkrywa rzeczy głębokie i skryte, zna co jest w ciemnościach a światłość z nim mieszka”. Daniela 2,22 (BG). S8 282.2

“Znajomeć są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego”. “Bo któż poznał umysł Pański? albo kto był doradcą jego? Albo kto mu co pierwej dał, a będzie mu zasię oddano? Albowiem z niego i przez niego i w nim są wszystkie rzeczy, jemu niech będzie chwała na wieki. Amen”. Dzieje Apostolskie 15,18 (BG); Rzymian 11,34-36 (BG). S8 282.3

“Przetoż królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu”. “Który sam ma nieśmiertelność i mieszka w światłości nieprzystępnej, którego nie widział żaden z ludzi, ani widzieć może, któremu niech będzie cześć i moc wieczna”. 1 Tymoteusza 1,17; 6,16 (BG). S8 282.4

“Słupy niebieskie trzęsą się,
i chwieją się na gromienie jego.
Mocą swą dzieli morze,
a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
Duchem swym niebiosa przyozdobił,
a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
Oto teć są tylko części dróg jego,
lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim,
a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?” Joba 26,11-14 (BG). S8 282.5

“W wichrze i w burzy jest droga Pańska,
a obłok jest prochem nóg jego”. Nahuma 1,3 (BG). S8 282.6

“Któż taki, jako Pan Bóg nasz,
który mieszka na wysokości?
Który się zniża aby widział co jest na niebie i na ziemi”. Psalmów 113,5-6 (BG). S8 283.1

“Pan wielki jest i bardzo chwalebny,
a wielkość jego nie może być dościgniona.
Naród narodowi wychwalać będzie sprawy twoje,
a mocy twoje opowiadać będą.
Ozdobę chwały wielmożności twojej,
i dziwne twe sprawy wysławiać będę.
I moc strasznych uczynków twoich ogłaszać będą,
i ja zacność twoję opowiadać będę,
Pamięć obfitej dobroci twojej wysławiać,
o sprawiedliwości twojej śpiewać będą. ...” S8 283.2

“Niech cię wysławiają, Panie! wszystkie sprawy twoje,
a święci twoi niech ci błogosławią.
Sławę królestwa twego niech opowiadają,
a o możności twojej niech rozmawiają.
Aby oznajmili synom ludzkim mocy jego,
a chwałę i ozdobę królestwa jego.
Królestwo twoje jest królestwo wszystkich wieków,
a panowanie twoje nie ustaje nad wszystkimi narodami. ...” S8 283.3

“Chwałę Pańską wysławiać będą usta moje,
a błogosławić będzie wszelkie ciało imię święte jego na wieki wieków”. Psalmów 145,2-21 (BG). S8 283.4