Każda dziedzina pracy Bożej musi mieć uznanie. “I tenże dał niektóre apostoły, a niektóre proroki, a niektóre ewangelisty, drugie też pasterze i nauczyciele ku spojeniu świętych, ku pracy usługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego”. Efezjan 4,11.12. Ten wyjątek pokazuje że mają być różni pracownicy, różne instrumenty, każdy ma inną pracę. Od niego nie wymaga się aby brał się za pracę kogoś innego i chociaż nie jest do niej przystosowany aby ją wykonywał. Bóg dał każdemu zgodnie z Jego możliwościami. Jeden człowiek może myśleć że jego stanowisko daje mu upoważnienie do dyktowania innym pracownikom co mają robić ale tak nie jest. Nie znając ich pracy, poszerzałby tam, gdzie powinien ustąpić a ustępowałby tam gdzie powinien działać bowiem widzi tylko tę część winnicy, w której pracuje. S8 170.3
Życie dla Boga. Stwórzcie z nauk Zbawiciela część swojego życia. Ścieżka wasza będzie oświetlona jasnym wyraźnym światłem. Otrzymacie namaszczenie niebiańskie i będziecie powstrzymywani od popełniania poważnych błędów. Nie bądźcie tak uparci w swojej pracy, którą wykonujecie w jednej części winnicy Pana, że nie umiecie doceniać pracy jaką wykonują inni w innych częściach winnicy. Może oni używają swoje talenty aby mogli zwrócić je podwójnie swojemu Bogu. Niech każdy człowiek dogląda dobrze swojej pracy upewniając się że jest doskonała, bez zmazy lub zmarszczki, która splamiłaby jej doskonałość. Następnie zostawcie ją Bogu aby powiedział: “To dobrze, sługo dobry i wierny! Gdy żeś był wierny nad małym, nad wielom cię postanowię, wnijdź do radości Pana swego”. Mateusza 25,23. S8 171.1