Mieszkańcy nieba oczekują od naśladowców Chrystusa że ci naśladowcy będą świecić niby światła w świecie. Mają uwidaczniać potęgę łaski, którą Chrystus darował ludziom, ponosząc śmierć na krzyżu. Bóg oczekuje że wszyscy wyznawcy Chrystusa objawią w swoim życiu najwyższy stopień chrześcijaństwa. Są uznanymi przedstawicielami Chrystusa i muszą okazać że chrześcijaństwo jest rzeczywistością. Muszą być ludźmi wiary, ludźmi odważnymi i trzeźwymi, ufającymi Bogu, Jego obietnicom bez zastrzeżeń. S9 22.3
Wszyscy, którzy chcieliby wejść do miasta Bożego, muszą w swoim ziemskim życiu uczynkami naśladować Chrystusa. To właśnie czyni ich wysłannikami Chrystusa i Jego świadkami. Muszą wydawać jasne, wyraźne i stanowcze świadectwo przeciwko wszelkiemu złu i wskazywać grzesznikom Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata. Tym, którzy Go przyjmą, daje On moc stania się dziećmi Bożymi. Nowonarodzenie jest jedyną ścieżką, którą wejść możemy do miasta Bożego. Jest ona wąska a brama, przez którą wejść mamy — ciasna, ale tą ścieżką musimy prowadzić mężczyzn, kobiety i dzieci ucząc ich tak aby zbawienie stało się ich udziałem. Aby to mogło nastąpić, muszą mieć nowe serce i nowego ducha. Dawne odziedziczone cechy charakteru trzeba zwyciężyć. Naturalne pragnienia duszy muszą ulec zmianie. Wszelkie kłamstwo, fałsz, obmowa — wszystko to musi zniknąć. Nasze nowe życie czyniące mężczyzn i kobiety podobnymi Chrystusowi musi być widoczne w całym postępowaniu. S9 23.1