Miłość objawiona na Golgocie powinna w naszych zborach ożyć, rozszerzyć się i stać się mocną. Czy nie uczynimy wszystkiego co w naszej mocy by zasadom, które Jezus przyniósł na naszą ziemię, dodać mocy? Czy nie powinniśmy wojować o to by dobroczynność, o którą się teraz wzywa, uczynić zdolną do czynu i krzepką? Kiedy stoisz przed krzyżem i widzisz Księcia niebios umierającego za ciebie, czy możesz swoje serce zamknąć i powiedzieć: “Nie, ja nic nie mam do dania?” S9 256.1
Wierzący lud Boży musi zachować swoją miłość aż po wieczność. Ta miłość powinna go zgromadzić wokół krzyża, zniszczyć u ludzi wszelkie samolubstwo i mocno złączyć z Bogiem i współbraćmi. S9 256.2
Pełni ofiarności i zaparcia się siebie zgromadźcie się wokół krzyża na Golgocie. Bóg będzie was błogosławić jeśli czynić będziecie co najlepsze. Jeśli się do tronu łaski zbliżacie wiedząc że złotym łańcuchem jesteście z tym tronem złączeni, łańcuchem, który z nieba sięga do ziemi aby wyciągnąć ludzi z przepaści grzechu, to w waszych sercach przelewać się będzie miłość ku braciom i siostrom, którzy żyją w świecie bez Boga i bez nadziei. S9 256.3