Siostra White uroczyście zobowiązała braci, którzy byli reprezentantami obecnej prawdy z każdej części Europy i Azji, Południowej Ameryki, Australazji i wysp morskich, by przygotowali swoje serce na straszne sceny walk i prześladowań, których nie jesteście w stanie pojąć, po to aby wkrótce świadczyć wśród narodów ziemi. “Bardzo szybko”, powiedziała, “walki i prześladowania obcych narodów wybuchną z natężeniem, których nie jesteście w stanie przewidzieć. Musicie zrozumieć wagę poznania Boga w modlitwie. Gdy macie pewność że Bóg was słucha, będziecie cieszyć się w nieszczęściach, uniesiecie się ponad smutek, ponieważ wasze doświadczenie przyspieszy wpływ mocy Bożej do waszych serc. To, czego potrzebujemy, to prawdy. Nic nie może zająć jej miejsca — świętej uroczystej prawdy, która jest zdolna wytrzymać każdą próbę, nawet taką jak cierpienie Chrystusa”.*General Conference Bulletin, 21 maj 1909 (s. 57). ZD 421.1
A w pożegnalnym kazaniu na zakończenie Konferencji raz jeszcze zaapelowała do delegatów zgromadzonych z wszystkich stron świata by znosili wszystko jako widzący to co niewidzialne. Wzywała każdego pracownika by szedł naprzód w mocy Wszechpotężnego Izraela. Oświadczyła że nawet nie mając nigdy przywileju spotkania braci i sióstr na takiej Konferencji jak ta, to i tak modliłaby się za nich przygotowując się na spotkanie z wszystkimi w królestwie chwały. ZD 421.2