Była we mnie jedna wielka obawa że jeśli usłucham wezwania do spełniania Jego obowiązku i wystąpię mówiąc że jestem w łasce Najwyższej Wysokości przedstawiając ludowi widzenia i objawienia, mogę dojść do grzesznego uwielbienia. Mogłabym wtedy wynieść się ponad to do czego jestem powołana i spowodować Boże niezadowolenie i stracić własną duszę. Znałam takie przypadki i moje serce zamarło na myśl o tym. Dlatego zaczęłam błagać o to aby Pan mówiąc mi że muszę iść i przekazywać innym to co On mi pokazał, zachował mnie od niepotrzebnego wywyższenia. Anioł powiedział: “Twoje modlitwy są wysłuchane i będzie na nie odpowiedź. Jeśli obawiasz się tego zła, ręka Boża rozciągnie się nad tobą i ochroni ciebie, poprzez zmartwienia On pociągnie ciebie do siebie i zachowa twoją pokorę. Przekazuj poselstwo wiernie, wytrwaj do końca a będziesz jadła owoce z drzewa życia i piła wodę żywota”. ZD 71.4
Po odzyskaniu świadomości że znajduję się na ziemi, powierzyłam siebie Bogu, gotowa na Jego wezwanie jakiekolwiek by ono nie było. ZD 72.1