Niektórzy wyznawali iż są bardzo pobożni, jak małe dzieci które uczą się chodzić, pełzając po ziemi. ZD 85.4
Głosili że słowa z Mateusza 18,1-6 muszą mieć rzeczywiste wypełnienie w czasie, w którym oczekujemy Zbawcy i Jego powrotu. Chcieliby rzeczywiście chodzić na czworakach wokół domów, na ulicach, mostach i oczywiście w zborach. ZD 86.1
Wyjaśniałam im prosto że to nie jest wymagane, że pokora, którą Bóg oczekuje od swego ludu, powinna być okazywana w chrześcijańskim życiu a nie poprzez pełzanie po podłodze. Wszystkie duchowe sprawy należy traktować ze świętą godnością. Pokora i łagodność są zgodne z życiem, które prowadził Jezus i powinny być okazywane w godny sposób. ZD 86.2
Chrześcijanin okazuje prawdziwą pokorę przez łagodność jaką miał Jezus, gotowość do pomocy innym, mówienie uprzejmych słów i wykonywanie niesamolubnych czynów. Takie postępowanie wywyższa i uszlachetnia najświętsze poselstwo, które przychodzi do naszego świata. ZD 86.3