ประชากรของพระเจ้ามิได้มีความทุกข์เพราะกลัวการกดขี่ข่มเหง แต่พวกเขากลัวว่าความบกพร่องในตัวของตัวเองจะทำให้พระสัญญาของ พระผู้ช่วยให้รอดไม่สำเร็จ “เราจะป้องก้นเจ้าให้พ้นจากการทดลองใจ ซึ่งจะมีทั่วทั้งโลก” (วิวรณ์ 3:10) หากทุกคนพิสูจน์ว่าเป็นผู้ไม่เหมาะสม เพราะความบกพร่องในอุปนิสัยของตน พระนามอันบริสุทธิ้ของพระเจ้า จะถูกติเตียน GrHTh 90.2
พวกเขาไต้ชี้ไปยังการกลับใจจากบาปหลายครั้งในอดีตที่ผ่านมา และไต้อ้อนวอนตามพระสัญญาของพระผู้ช่วยให้รอด “ให้เขาเกาะอยู่ภับ การป้องกันของเรา ให้เขาทำศานติภาพกับเรา ให้เขาทำศานติภาพกับ เรา” (อิสยาห์ 27:5) แม้ว่าพวกเขาจะทุกข์ทรมานใจเพราะความหวาด วิตกและความทุกข์ยาก ทุกคนไม่ยอมหยุดการอธิษฐานทูลขอ ยึดมั่น ในพระเจ้าเหมือนอย่างที่ยาโคบยึดทูตสวรรคใว้มั่น คำพูดในจิตใจของเขา คือ “ข้าพเจ้าไม่ยอมให้ท่านไป นอกจากท่านจะอวยพรแก่ข้าพเจ้า” GrHTh 90.3