Go to full page →

บทที่ 154 - การแต่งงานและการมอบให้แก่กันและกันในการแต่งงาน MYPTh 379

พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้อยู่ในโลกใบนี้ และมีสิทธิพิเศษที่จะกิน ดื่ม ค้าขาย สมรสกันและการมอบให้แก่กันและกันในการแต่งงาน แต่การจะทำสิ่งนี้ได้อย่างปลอดภัยก็ด้วยความยำเกรงพระเจ้าเท่านั้น เราควรดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้โดยคำนึงถึงโลกแห่งนิรันดร์กาล ความผิดมหันต์ครั้งใหญ่ในการสมรสสมัยโนอาห์ก็คือเหล่าบุตรของพระเจ้าไปผูกมิตรกับบุตรีของชาวโลก ผู้ที่อ้างตนว่ารู้จักและมีความเชื่อในพระเจ้าไปคบหาสมาคมกับผู้ที่มีใจคด และแต่งงานกับคนที่ตนเองต้องการโดยไม่ได้ตัดสินด้วยเหตุผล ทุกวันนี้ มีคนมากมายที่ไม่มีประสบการณ์ลึกซึ้งด้านศาสนาที่จะทำสิ่งเดียวกันกับที่เคยทำกันมาแล้วในยุคของโนอาห์ พวกเขาจะเข้าสู่พิธีสมรสโดยปราศจากการไตร่ตรองอย่างระมัดระวังและด้วยใจอธิษฐาน คนจำนวนมากเอ่ยปากมอบคำสัญญาศักดิ์สิทธิ์ในพิธีสมรสอย่างไม่คิดราวกับว่ากำลังตกลงทำธุรกิจการค้า ความรักที่แท้จริงไม่ได้เป็นแรงจูงใจในการเข้าสู่สัมพันธภาพนี้ {MYP 456.1} MYPTh 379.1