คนมากมายที่กำลังแสวงหาความบริสุทธิ์ของจิตใจและของชีวิตดูเหมือนว่าต่างต้องพบกับความฉงนและท้อแท้ใจ เพราะว่าคนเหล่านี้มองไปที่ตนเองอยู่ตลอดเวลาและโอดครวญว่าตนเองขาดความเชื่อ เนื่องจากไม่มีความเชื่อ พวกเขาจึงรู้สึกว่าจะทูลขอพระพรของพระเจ้าไม่ได้ คนเหล่านี้เข้าใจผิด หลงคิดว่าความรู้สึกคือความเชื่อ พวกเขามองข้ามความเรียบง่ายของความเชื่อที่แท้จริง จึงนำความมืดมนมาสู่จิตวิญญาณของตนเอง พวกเขาควรหันจิตใจออกจากการมองไปที่ตัวเอง เพื่อไปพึ่งพระเมตตาและคุณความดีของพระเจ้าและใคร่ครวญถึงพระสัญญาทั้งปวงของพระองค์ จากนั้น ให้เพียงเชื่อเท่านั้นว่าพระองค์จะทรงรักษาคำมั่นสัญญาของพระองค์ {MYP 111.1} MYPTh 81.1
เราต้องไม่วางใจในความเชื่อของเรา แต่ควรต้องไว้วางใจในพระสัญญาของพระเจ้า เมื่อเราสำนึกผิดกลับใจต่อการล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระองค์ในอดีต และตัดสินใจที่จะเชื่อฟังและปฏิบัติตามในอนาคตเพื่อเห็นแก่พระคริสต์ เราควรต้องเชื่อว่าพระเจ้าทรงยอมรับเราและให้อภัยบาปทั้งหมดของเรา {MYP 111.2} MYPTh 81.2
ในบางครั้งความมืดและความท้อแท้ใจจะเกิดขึ้นในจิตวิญญาณของเรา และคุกคามที่จะครอบงำเรา แต่เราไม่ควรทิ้งความมั่นใจของเรา เราจำเป็นต้องเพ่งไปยังพระเยซูไม่ว่าจะมีความต้องการหรือไม่ เราควรเพียรพยายามกระทำตามหน้าที่ทุกอย่างที่เรารู้ว่าต้องทำอย่างสัตย์ซื่อ จากนั้นให้พักพิงอย่างสงบในพระสัญญาทั้งปวงของพระเจ้า {MYP 111.3} MYPTh 81.3