ภายหลังจากหญิงที่เมืองคาเปอรนาอุมได้หายจากโรคด้วยสัมผัส แห่งความเชื่อแล้ว พระเยซูทรงปรารถนาที่จะให้นางได้รับรู้ถึงพระพรที่ นางได้รับ ของประทานที่พระกิตติคุณประเสริฐได้มอบให้แก่เรานั้น เมื่อ เราได้รับแล้วเราจะต้องไม่ปิดบงเอาไวโดยมิยอมให้ผูใดรู้เห็น หรือมิความ เพลิดเพลินใจไว้แต่เพียงผู้เดียว MHTh 93.1
“เจ้าทั้งหลายเป็นพยานของเรา พระเจ้าตรัสด้งนี้แหละ
เราเป็นพระเจ้า’” MHTh 93.2
อิสยาห์43:12 {MH 100.1}
พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ทรงเลือกคนที่ยอมรับในความสัตย์ซื่อของ พระเยซูให้เป็นผู้แทนของพระองค์เพื่อที่จะได้สำแดงถึงพระคริสต์ให้แก่ ชาวโลก เราจะต้องยอมรับในพระคุณของพระองค์เหมือนอย่างที่พระองค์ ทรงสำแดงพระคุณของพระองค์ให้ปรากฏแก่บรรดาผู้ชอบธรรมในยุคสมัย โบราณ แต่สิ่งที่จะทำให้บังเกิดผลมากที่สุดนั่นก็คือ คำพยานจากประสบ- การณ์ในชีวิตของเราเอง เราไต้เป็นพยานให้แก่พระเจ้าเมื่อเราได้สำแดง ถึงฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าที่ทรงประกอบกิจในชีวิตของเรา มนุษย์แต่ละ คนมีชีวิตที่แตกต่างกันและต่างก็มืประสบการณ์ตามพื้นฐานที่ไม่เหมือนกัน พระเจ้าทรงปรารถนาให้เราได้ถวายสรรเสริญพระองค์ตามเอกัตภาพของ แต่ละคน คำยอมรับอันประเสริฐที่แสดงออกด้วยการถวายสรรเสริญแด่ สง่าราศีแห่งพระคุณของพระองค์เหล่านี้ กอปรกับการดำเนินชีวิตตามแบบ อย่างของพระคริสต์จะกลายเป็นฤทธิ้อำนาจอันทรงพลานุภาพเพื่อช่วยจิต วิญาณให้ใต้รับความรอด {MH 1 00.2} MHTh 93.3
เพื่อประโยชน์แก่ตัวของเราเอง เราควรจะระลึกถึงของประทาน ทุกๆ อย่างที่พระเจ้าทรงโปรดประทานให้แก่เราไว้อยู่เสมอ ด้วยการกระทำ เช่นนี้ ความเชื่อของเราก็จะมีความเข้มแข็งมากขึ้นเพื่อที่เราจะได้ทูลขอ พระราชทานและได้รับของประทานมากยิ่งขึ้นไป เมื่อตัวของเราเองได้รับ พระพรจากพระเจ้า แม้พระพรนั้นจะดูเล็กน้อยที่สุดก็ตาม เราก็ยังมีกำลง ใจมากยิ่งกว่าการได้อ่านเรื่องของความเชื่อและประสบการณ์ในชีวิตที่เป็น ของผู้อื่น จิตวิญญาณที่ตอบสนองต่อพระคุณของพระเจ้าจะเป็นเหมือน ดั่งสวนที่มืนํ้ารดไว้จนชุ่มฉา แผลของเขาจะเรียกเนื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เขาจะมืธุฃภาพที่สมบูรณ์ แล้วความสว่างของเขาจะพุ่งออกมาอย่างอรุณรุ่ง และเราจะเห็นสง่าราศีของพระเยโฮวาห์อยู่เหนือตัวเขา MHTh 93.4
“ข้าพเจ้าจะเอาอะไรตอบแทนพระเยโฮวาห์ได้
เนื่องจากบรรดาพระราชกิจอันมีพระคุณต่อข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะยกถ้วยแห่งความรอด
และร้องทูลออกพระนามพระเยโฮวาห์
บัดนี้ข้าพเจ้าจะทำตามคำปฏิญาณของข้าพเจ้าแด่พระเยโฮวาห์
ต่อหน้าประชาชนทั้งปวงของพระองค์”
“ข้ามีชีวิตอยู่ตราบใดข้าจะร้องเพลงถวายพระเจ้า
ขณะข้ายังเป็นอยู่ข้าจะร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของข้า
ขอการภาวนาของข้าเป็นสิ่งที่พอพระทัย
ข้าเปรมปรีดีในพระเจ้า”
“ผูัใดจะพรรณนาถึงพระราชกิจอันทรงมหิทธิฤทธิ์ของพระเจ้า
หรือแสดงถึงพระเกียรติของพระองค์,อย่างครบถ้วนได้”
“จงรัองทูลออกพระนามพระองค์
จงให้บรรดาพระราชกิจของพระองค์แจ้งแก่ขนชาติทั้งหลาย
จงร้องเพลงถวายพระองค์ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์
จงเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
จงอวดพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์
ให้จิตใจของบรรดาผู้แสวงหาพระเจ้าเปรมปรีดิ์” MHTh 94.1
“เพราะว่าความรักมั่นคงของพระองค์ดีกว่าชีวิต
ริมฟีปากของข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์..
จิตใจของข้าพระองค์จะอิ่มหนำดังกินอาหารอย่างอุดมและ
ปากของข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ด้วยริมฟีปากที่ขื่นบาน
เมื่อข้าพระองค์คิดถึงพระองค์ขณะอยู่บนที่นอน
และภาวนาถึงพระองค์ทุก ๆ ยาม
เพราะพระองค์ทรงเป็นความอุปถัมภ์ของข้าพระองค์
ข้าพระองค์เปรมปรืดิ้อยู่ในร่มป็กของพระองค์”
“ในพระเจ้า ข้าพระองค์วางใจอยู่ ข้าพระองค์จะไม่กลัวว่า
มนุษย์อาจกระทำอะไรแก่ข้าพระองค์ได้
โอ ข้าแต่พระเจ้า ที่ข้าพระองค์ปฏิญาณไว้นั้น
ข้าพระองค์จะทำตามข้าพระองค์จะถวายคำสรรเสริญแด่พระองค์
เพราะพระองค์ทรงช่วยจิตวิญญาณ
ของข้าพระองค์ให้พ้นจากมัจจุราช
พระองค์จะทรงช่วยเท้าของข้าพระองค์ให้พ้นจากการลัมมิใช่หรือ
เพื่อข้าพระองค์จะดำเนินอยู่ต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้า
ในความสว่างแห่งชีวิต”
“ขาแต่องค์บริสุทธิ์แหงอิสราเอล
ริมฝีปากของข้าพระองค์จะโห่ร้องด้วยความขื่นบาน
ทั้งจิตวิญญาณของข้าพระองค์ด้วยซึ่งพระองค์ได้ทรงไก่ไว้
ลินของข้าพระองค์จะพูดถึงความช่วยเหลือ
อันชอบธรรมของพระองค์ตลอดวันยังคา” MHTh 95.1
“พระองค์...เป็นที่วางใจของข้าพระองค์ตั้งแต่เด็ก ๆ มา
ขาพระองค์สรรเสริญพระองค์เสมอ”
“เราจะกระทำให้นามของพระองค์ท่านเป็นที่เชิดชู...
ฉะนั้นชนชาติทัั้งหลายจะสดุดีพระองค์ท่านเป็นนัจกาล” MHTh 96.1
สดุดี 116:12-14; 104:33, 34; 106:2; 105:1, 2 , 2, 3; 63:3-7; 56:11-13; 71:22-24, 5, 6; 45:17. {MH 100.3}