این شهادت در خصوص بنای کلیسای مسیحی که به ما داده شده نه تنها بخش مهمی از تاریخ مقدس است بلکه درسی برای ماست. تمامی کسانی که نام مسیح را اقرار می کنند باید منتظر بوده، مراقب باشند و با یک دل دعا کنند. تمامی تفاوت ها باید کنار گذاشته شود، و در کل با یکدلی نسبت به یکدیگر عشق بورزند. آنگاه دعاهای ما می تواند ایمانی قوی و خالص، با هم به نزد پدر آسمانی برود. آنگاه ما می توانیم با انتظار صبورانه برای تحقق یافتن وعده امیدوار باشیم. DR 217.3
جواب می تواند آنی و با قدرت بیاید، یا ممکن است با تاخیر برای روزها و هفته ها توأم باشد و ایمان ما آزموده شود. ولی خدا می داند که چطور و چه زمانی دعای ما را اجابت کند. سهم ما از کاراین است تا خود را به معبر الهی متصل نمائیم. خداوند در سهم خود در این کار مسئول و متعهد است. او به وعده ای که داده است وفادار است. موضوع بزرگ و مهم برای ما این است که یک دل و یک فکر باشیم و تمامی رشک و کینه توزی ها را کنار بگذاریم و به عنوان تضرع کنندگان فروتن، مراقب باشیم و منتظر بمانیم. عیسی، نماینده ما و سر ما، برای ما آماده است تا آنچه را که برای دعاها و مراقبه های افراد در روز پنطیکاست انجام داد، برای ما نیز انجام دهد. DR 218.1