Yeni Ahit’in beşinci kitapçığı eski zamanlardan beri Elçilerin İşleri olarak bilinir; fakat bu ad kitabın içinde geçmez. En eski elyazmalarından biri olan Codex Sinaiticus, kitapçığa “İşler” adını verirken, elçilerden hiç bahsetmez. Bunun bir nedeni vardır. Elçilerin İşleri’nin, on iki öğrencinin verdiği hizmetin kısa bir tarihçesinden daha fazlası, dört ana karakteri Petrus, Yakup, Yuhanna ve Pavlus’un çalışmalarındaki başlıca olaylardan çok daha fazlası olması amaçlanmıştı. EI 5.1
Elçilerin İşleri kitabı, Yahudi olmayan bir mühtedi, “sevgili hekim” 1Bkz. Koloseliler 4:14.Luka tarafından, gerek Yahudiler, gerek Yahudi olmayanlar olsun, tüm kilise için yazılmıştı. Otuz yıldan biraz daha uzun bir süreyi kapsamasına rağmen, her çağdaki kilise için önemli derslerle doludur. Elçilerin İşleri kitabında Allah, bugünkü Hristiyanın, Pentikost Günü’nde kudretle gelerek müjde mesajını alevlendiren Ruh’un mevcudiyetini tecrübe edeceğini açıkça belirtmiştir. Kutsal Ruh’un Petrus, Pavlus, Yuhanna, Yakup ve başkaları aracılığı ile yaptığı işler, çağdaş öğrencide tekrarlanabilir. EI 5.2
Elçilerin İşleri kitabının ani şekilde bitişi tesadüfi değildir; kasıtlı olarak, heyecan verici öykünün tamamlanmamış olduğuna işaret eder, Allah’ın Ruh aracılığıyla yaptığı işler de Hris- tiyanlık dönemi ile devam edecek, her yeni nesil kendinden önceki bölüme güzellik ve güçle dolu bir bölüm daha ekleyecektir. Bu dikkate değer kitapta kaydedilen işler, kelimenin tam anlamıyla Ruh’un işleridir, çünkü elçilerin zamanında Hristiyan önderlerin öğütçüsü ve yardımcısı olarak görünen, Kutsal Ruh’tan başkası değildi. Pentikost Günü, dua eden elçiler ruhla dolmuş ve müjdeyi kudretle vaaz etmişlerdi. Diyakon2Diyakon: Grekçe “diakonos” kelim esinin Türkçeleştirilmişi. Fakirlere bakm ak ve bunun için toplanan para ve malları dağıtm ak için kilise tarafından atfedilm iş kişi. G ünüm üzde genelde kilise binasının bakım ı ve R abb’in Sofrası ayininde servis gibi görevleri gerçekleştirirler. K itabın 9- bölüm olarak seçilen yedi adam, “Ruh’la ve bilgelikle dolu”ydu (Elçilerin İşleri 6:3). Saul’a el konulmasını (9:17); Yahudi ol-mayanların kilise birlikteliğine kabul edilmelerini (10:44-47); Barnaba ile Saul’un müjdeleme işine atanmalarını (13:2-4); Yeruşalim konseyini (15:28); ve Pavlus’un müjdeleme yolcu-luklarını (16:6, 7) yönlendiren hep Kutsal Ruh’tu. Başka bir zamanda, kilise Romalı ve Yahudi baskıcıların elinden şiddetli bir zulüm gördüğünde, imanlıları destekleyerek onları hata yapmaktan koruyan da Kutsal Ruh’tu. EI 5.3
Elçilerin İşleri, Ellen G. White’ın yazdığı son kitaplardan biridir. Ölümünden birkaç yıl önce yayınlanmıştır. Onun verimli kaleminden çıkan en aydınlatıcı ciltlerden biridir. Sıradan bir okuyucu, bu kitapta Hristiyan tanıklığı için ışık bulacaktır. Kitabın mesajı günceldir, günümüzle alakalı olması da yazarın, yirminci yüzyılın Pentikost Günü’nde verilenden daha büyük bir ruhsal gücün armağan edilişine tanıklık edeceğini gösterme gayretiyle dile getirilmiştir. Müjde işi, Kutsal Ruh’un gücünü başlangıçta gösteren belirtiden daha küçük bir belirtiyle kapanmayacaktır. EI 6.1
Duamız ve en samimi dileğimiz, okuyucunun ilk kilisenin muhteşem olaylarının bu yeniden sahnelenişine katılması ve aynı zamanda ruhların düşmanının sinsi tuzaklarından korunmasıdır. -[Orijinal Pacific Press Yayıncıları] EI 6.2