1 Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz? PB — Joba 5:1
2 Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść. PB — Joba 5:2
3 Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego. PB — Joba 5:3
4 Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał. PB — Joba 5:4
5 Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych. PB — Joba 5:5
6 Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot. PB — Joba 5:6
7 Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę. PB — Joba 5:7
8 Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję; PB — Joba 5:8
9 Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz; PB — Joba 5:9
10 Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola; PB — Joba 5:10
11 Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu; PB — Joba 5:11
12 Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego; PB — Joba 5:12
13 Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy. PB — Joba 5:13
14 We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe. PB — Joba 5:14
15 Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika. PB — Joba 5:15
16 Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe. PB — Joba 5:16
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj, PB — Joba 5:17
18 Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają. PB — Joba 5:18
19 Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe. PB — Joba 5:19
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza. PB — Joba 5:20
21 Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie. PB — Joba 5:21
22 W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz. PB — Joba 5:22
23 Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi. PB — Joba 5:23
24 I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz. PB — Joba 5:24
25 Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi. PB — Joba 5:25
26 Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego. PB — Joba 5:26
27 Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie. PB — Joba 5:27