1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł: PB — Joba 20:1
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył. PB — Joba 20:2
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię. PB — Joba 20:3
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi? PB — Joba 20:4
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka? PB — Joba 20:5
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego: PB — Joba 20:6
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział? PB — Joba 20:7
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne. PB — Joba 20:8
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego. PB — Joba 20:9
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł. PB — Joba 20:10
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą. PB — Joba 20:11
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim; PB — Joba 20:12
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego: PB — Joba 20:13
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego. PB — Joba 20:14
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg. PB — Joba 20:15
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy. PB — Joba 20:16
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła. PB — Joba 20:17
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi. PB — Joba 20:18
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim, PB — Joba 20:19
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać. PB — Joba 20:20
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego. PB — Joba 20:21
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań. PB — Joba 20:22
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego. PB — Joba 20:23
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny. PB — Joba 20:24
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy. PB — Joba 20:25
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie. PB — Joba 20:26
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu. PB — Joba 20:27
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego. PB — Joba 20:28
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga. PB — Joba 20:29