1 39.4 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś? PB — Joba 39:1
2 39.5 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże? PB — Joba 39:2
3 39.6 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają; PB — Joba 39:3
4 39.7 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich. PB — Joba 39:4
5 39.8 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał? PB — Joba 39:5
6 39.9 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone. PB — Joba 39:6
7 39.10 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba. PB — Joba 39:7
8 39.11 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka. PB — Joba 39:8
9 39.12 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich? PB — Joba 39:9
10 39.13 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą? PB — Joba 39:10
11 39.14 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję? PB — Joba 39:11
12 39.15 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził? PB — Joba 39:12
13 39.16 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi? PB — Joba 39:13
14 39.17 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je. PB — Joba 39:14
15 39.18 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może. PB — Joba 39:15
16 39.19 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się. PB — Joba 39:16
17 39.20 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia. PB — Joba 39:17
18 39.21 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego. PB — Joba 39:18
19 39.22 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego? PB — Joba 39:19
20 39.23 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne. PB — Joba 39:20
21 39.24 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym. PB — Joba 39:21
22 39.25 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza. PB — Joba 39:22
23 39.26 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce. PB — Joba 39:23
24 39.27 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby. PB — Joba 39:24
25 39.28 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie. PB — Joba 39:25
26 39.29 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi? PB — Joba 39:26
27 39.30 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? PB — Joba 39:27
28 39.31 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. PB — Joba 39:28
29 39.32 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. PB — Joba 39:29
30 39.33 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. PB — Joba 39:30