1 102.1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. 102.2 Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie. PB — Psalmów 102:1
2 102.3 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj. PB — Psalmów 102:2
3 102.4 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są. PB — Psalmów 102:3
4 102.5 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego. PB — Psalmów 102:4
5 102.6 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego. PB — Psalmów 102:5
6 102.7 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach. PB — Psalmów 102:6
7 102.8 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu. PB — Psalmów 102:7
8 102.9 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię. PB — Psalmów 102:8
9 102.10 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami, PB — Psalmów 102:9
10 102.11 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię. PB — Psalmów 102:10
11 102.12 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł; PB — Psalmów 102:11
12 102.13 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu. PB — Psalmów 102:12
13 102.14 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony. PB — Psalmów 102:13
14 102.15 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się; PB — Psalmów 102:14
15 102.16 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej; PB — Psalmów 102:15
16 102.17 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej; PB — Psalmów 102:16
17 102.18 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich. PB — Psalmów 102:17
18 102.19 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana, PB — Psalmów 102:18
19 102.20 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał; PB — Psalmów 102:19
20 102.21 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych; PB — Psalmów 102:20
21 102.22 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie, PB — Psalmów 102:21
22 102.23 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu. PB — Psalmów 102:22
23 102.24 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich; PB — Psalmów 102:23
24 102.25 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje. PB — Psalmów 102:24
25 102.26 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich. PB — Psalmów 102:25
26 102.27 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą. PB — Psalmów 102:26
27 102.28 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. PB — Psalmów 102:27
28 102.29 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą. PB — Psalmów 102:28