1 Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon. PB — Psalmów 137:1
2 Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze. PB — Psalmów 137:2
3 A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni, (chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,)mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich, PB — Psalmów 137:3
4 Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców? PB — Psalmów 137:4
5 Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja. PB — Psalmów 137:5
6 Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje. PB — Psalmów 137:6
7 Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim. PB — Psalmów 137:7
8 O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła. PB — Psalmów 137:8
9 Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę. PB — Psalmów 137:9