1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała. PB — Przypowieści 26:1
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie. PB — Przypowieści 26:2
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego. PB — Przypowieści 26:3
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny. PB — Przypowieści 26:4
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym. PB — Przypowieści 26:5
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza. PB — Przypowieści 26:6
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich. PB — Przypowieści 26:7
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza. PB — Przypowieści 26:8
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich. PB — Przypowieści 26:9
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom. PB — Przypowieści 26:10
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje. PB — Przypowieści 26:11
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim. PB — Przypowieści 26:12
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach. PB — Przypowieści 26:13
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem. PB — Przypowieści 26:14
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich. PB — Przypowieści 26:15
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem. PB — Przypowieści 26:16
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje. PB — Przypowieści 26:17
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne: PB — Przypowieści 26:18
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował? PB — Przypowieści 26:19
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada. PB — Przypowieści 26:20
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady. PB — Przypowieści 26:21
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota. PB — Przypowieści 26:22
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane. PB — Przypowieści 26:23
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie. PB — Przypowieści 26:24
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego. PB — Przypowieści 26:25
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu. PB — Przypowieści 26:26
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca. PB — Przypowieści 26:27
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku. PB — Przypowieści 26:28