1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra. PB — Przypowieści 29:1
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud. PB — Przypowieści 29:2
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność. PB — Przypowieści 29:3
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją. PB — Przypowieści 29:4
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego. PB — Przypowieści 29:5
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się. PB — Przypowieści 29:6
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności. PB — Przypowieści 29:7
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew. PB — Przypowieści 29:8
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju. PB — Przypowieści 29:9
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego. PB — Przypowieści 29:10
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga. PB — Przypowieści 29:11
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni. PB — Przypowieści 29:12
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca. PB — Przypowieści 29:13
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie. PB — Przypowieści 29:14
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję. PB — Przypowieści 29:15
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają. PB — Przypowieści 29:16
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej. PB — Przypowieści 29:17
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest. PB — Przypowieści 29:18
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada. PB — Przypowieści 29:19
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim. PB — Przypowieści 29:20
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna. PB — Przypowieści 29:21
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy. PB — Przypowieści 29:22
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje. PB — Przypowieści 29:23
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go. PB — Przypowieści 29:24
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie. PB — Przypowieści 29:25
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego. PB — Przypowieści 29:26
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością. PB — Przypowieści 29:27