1 W on czas usłyszał Herod Tetrarcha, wieść o Jezusie. PB — Mateusza 14:1
2 I rzekł sługom swoim: Tenci jest Jan Chrzciciel; on to zmartwychwstał, i dlatego się cuda przez niego dzieją. PB — Mateusza 14:2
3 Albowiem Herod pojmawszy Jana, związał go był i wsadził do więzienia dla Herodyjady, żony Filipa, brata swego. PB — Mateusza 14:3
4 Bo mu Jan mówił: Nie godzi ci się jej mieć. PB — Mateusza 14:4
5 Ale gdy go on chciał zabić, bał się ludu: albowiem go za proroka mieli. PB — Mateusza 14:5
6 Gdy tedy obchodzono dzień narodzenia Herodowego, tańcowała córka Herodyjady w pośrodku gości, i podobała się Herodowi. PB — Mateusza 14:6
7 Skąd pod przysięgą obiecał jej dać, czegobykolwiek żądała. PB — Mateusza 14:7
8 A ona przedtem będąc naprawiona od matki swojej, rzekła: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela. PB — Mateusza 14:8
9 I zasmucił się król; ale dla przysięgi i dla spółsiedzących kazał jej dać. PB — Mateusza 14:9
10 A posławszy kata, ściął Jana w więzieniu. PB — Mateusza 14:10
11 I przyniesiono głowę jego na misie, i oddano dzieweczce, i odniosła ją matce swojej. PB — Mateusza 14:11
12 A przyszedłszy uczniowie jego wzięli ciało i pogrzebli je, a szedłszy powiedzieli Jezusowi. PB — Mateusza 14:12
13 To usłyszawszy Jezus, ustąpił stamtąd w łodzi na miejsce puste osobno; a usłyszawszy lud, szli za nim z miast pieszo. PB — Mateusza 14:13
14 Wyszedłszy tedy Jezus ujrzał wielki lud, i użalił się ich, a uzdrawiał chore ich. PB — Mateusza 14:14
15 A gdy nadchodził wieczór, przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Puste jest to miejsce, a czas już przeminął; rozpuść ten lud, aby odszedłszy do miasteczek, kupili sobie żywności. PB — Mateusza 14:15
16 A Jezus im rzekł: Nie potrzeba im odchodzić, dajcie wy im co jeść. PB — Mateusza 14:16
17 Ale mu oni rzekli: Nie mamy tu, tylko pięć chlebów i dwie ryby. PB — Mateusza 14:17
18 A on rzekł: Przynieście mi je tu. PB — Mateusza 14:18
19 I rozkazawszy ludowi usiąść na trawie, wziął onych pięć chlebów i dwie ryby, a wejrzawszy w niebo, błogosławił, a łamiąc dawał uczniom chleby, a uczniowie ludowi. PB — Mateusza 14:19
20 I jedli wszyscy, a nasyceni byli; i zebrali, co zbywało ułomków, dwanaście koszów pełnych. PB — Mateusza 14:20
21 A tych, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężów, oprócz niewiast i dziatek. PB — Mateusza 14:21
22 A wnetże przymusił Jezus uczniów swoich, aby wstąpili w łódź, i uprzedzili go na drugą stronę, ażby rozpuścił lud. PB — Mateusza 14:22
23 A rozpuściwszy lud, wstąpił na górę z osobna, aby się modlił; a gdy był wieczór, sam tam był. PB — Mateusza 14:23
24 A łódź już w pośrodku morza będąc, miotana była od wałów; albowiem był wiatr przeciwny. PB — Mateusza 14:24
25 Lecz o czwartej straży nocnej szedł do nich Jezus, chodząc po morzu. PB — Mateusza 14:25
26 A ujrzawszy go uczniowie po morzu chodzącego, zatrwożyli się, mówiąc: Obłuda to jest! i od bojaźni krzyknęli. PB — Mateusza 14:26
27 Lecz wnet rzekł do nich Jezus, mówiąc: Ufajcie! Jam ci to jest; nie bójcie się. PB — Mateusza 14:27
28 A odpowiadając mu Piotr rzekł: Panie! Jeźliżeś ty jest, każ mi przyjść do ciebie po wodzie. PB — Mateusza 14:28
29 A on rzekł: Pójdź! A Piotr, wystąpiwszy z łodzi, szedł po wodzie, aby przyszedł do Jezusa; PB — Mateusza 14:29
30 Ale widząc wiatr gwałtowny, zląkł się; a gdy począł tonąć, zakrzyknął, mówiąc: Panie, ratuj mię! PB — Mateusza 14:30
31 A Jezus zaraz wyciągnąwszy rękę, uchwycił go i rzekł mu: O małowierny! przeczżeś wątpił? PB — Mateusza 14:31
32 A gdy oni wstąpili w łódź, uciszył się wiatr. PB — Mateusza 14:32
33 A ci, którzy byli w łodzi, przystąpiwszy pokłonili mu się, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym. PB — Mateusza 14:33
34 I przeprawiwszy się, przyszli do ziemi Gienezaret. PB — Mateusza 14:34
35 A poznawszy go mężowie miejsca onego, posłali do wszystkiej onej okolicznej krainy; i przyniesiono do niego wszystkie, którzy się źle mieli. PB — Mateusza 14:35
36 I prosili go, aby się tylko podołku szaty jego dotykali; a którzykolwiek się dotknęli, uzdrowieni są. PB — Mateusza 14:36