1 A gdy on wychodził z kościoła, rzekł mu jeden z uczniów jego: Nauczycielu! patrz, jakie to kamienie, i jakie budowania? PB — Marka 13:1
2 A Jezus odpowiadając rzekł mu: Widzisz te wielkie budowania? Nie będzie zostawiony kamień na kamieniu, który by nie był rozwalony. PB — Marka 13:2
3 A gdy siedział na górze oliwnej przeciwko kościołowi, pytali go osobno Piotr, i Jakób, i Jan, i Andrzej: PB — Marka 13:3
4 Powiedz nam, kiedy się to stanie, i co za znak, kiedy się to wszystko pełnić będzie? PB — Marka 13:4
5 A Jezus odpowiadając im, począł mówić: Patrzcie, aby was kto nie zwiódł. PB — Marka 13:5
6 Albowiem wiele ich przyjdzie pod imieniem mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus, a wiele ich zwiodą. PB — Marka 13:6
7 Gdy tedy usłyszycie wojny, i wieści o wojnach, nie trwożcież sobą; boć to musi być; ale jeszcze nie tu koniec. PB — Marka 13:7
8 Albowiem powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu, i będą miejscami trzęsienia ziemi, i będą głody i zamieszania. PB — Marka 13:8
9 A toć początki boleści. Lecz wy strzeżcie samych siebie; boć was podawać będą przed rady i do zgromadzenia, będą was bić, a przed starostami i królmi dla mnie stawać będziecie na świadectwo przeciwko nim. PB — Marka 13:9
10 Ale u wszystkich narodów musi być przedtem kazana Ewangielija. PB — Marka 13:10
11 A gdy was powiodą wydawając, nie troszczcież się przed czasem, co byście mówić mieli, ani o tem myślcie, ale co wam będzie dano onejże godziny, to mówcie; albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Święty. PB — Marka 13:11
12 I wyda brat brata na śmierć, a ojciec syna; i powstaną dzieci przeciwko rodzicom, i będą je zabijać. PB — Marka 13:12
13 A będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego; ale kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawion. PB — Marka 13:13
14 Gdy tedy ujrzycie onę obrzydliwość spustoszenia, opowiedzianą od Danijela proroka, stojącą, gdzie stać nie miała, (kto czyta, niechaj uważa,)tedy ci, którzy będą w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry. PB — Marka 13:14
15 A kto będzie na dachu, niech nie zstępuje do domu, ani wchodzi, aby co wziął z domu swego; PB — Marka 13:15
16 A kto będzie na roli, niech się nie wraca nazad, aby wziął szatę swoję. PB — Marka 13:16
17 Lecz biada brzemiennym i piersiami karmiącym w one dni! PB — Marka 13:17
18 Przetoż módlcie się, aby uciekanie wasze nie było w zimie. PB — Marka 13:18
19 Albowiem będą te dni takiem uciśnieniem, jakiego nie było od początku stworzenia, które stworzył Bóg, aż dotąd, ani będzie. PB — Marka 13:19
20 A jeźliby Pan nie skrócił dni onych, nie byłoby żadne ciało zbawione; lecz dla wybranych, które wybrał, skrócił dni onych. PB — Marka 13:20
21 A tedy jeźliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, albo oto tam, nie wierzcie. PB — Marka 13:21
22 Boć powstaną fałszywi Chrystusowie, i fałszywi prorocy, i będą czynić znamiona i cuda ku zwiedzeniu, by można, i wybranych. PB — Marka 13:22
23 Wy tedy strzeżcie się; otom wam wszystko przepowiedział. PB — Marka 13:23
24 Ale w one dni po uciśnieniu onem, zaćmi się słońce, i księżyc nie wyda światłości swojej; PB — Marka 13:24
25 I gwiazdy niebieskie będą padały, a mocy, które są na niebie, poruszą się. PB — Marka 13:25
26 A tedy ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego w obłokach z mocą i z chwałą wielką. PB — Marka 13:26
27 A tedy pośle Anioły swoje i zgromadzi wszystkie wybrane swoje od czterech wiatrów, od kończyn ziemi aż do kończyn nieba. PB — Marka 13:27
28 A od figowego drzewa nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już Gałą˙ jego odmładza i puszcza liście, poznajecie, iż blisko jest lato. PB — Marka 13:28
29 Także i wy, gdy ujrzycie, iż się to dziać będzie, poznawajcie, że blisko jest i we drzwiach. PB — Marka 13:29
30 Zaprawdę powiadam wam, żeć nie przeminie ten rodzaj, ażby się to wszystko stało. PB — Marka 13:30
31 Niebo i ziemia przeminą; ale słowa moje nie przeminą. PB — Marka 13:31
32 Lecz o onym dniu i godzinie nikt nie wie, ani Aniołowie, którzy są w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. PB — Marka 13:32
33 Patrzcież, czujcie, a módlcie się; bo nie wiecie, kiedy ten czas będzie. PB — Marka 13:33
34 Jako człowiek, który precz odjeżdżając, zostawił dom swój, i rozdał urzędy sługom swoim, i każdemu robotę jego, i wrotnemu przykazał, aby czuł. PB — Marka 13:34
35 Czujcież tedy; (bo nie wiecie, kiedy Pan domu onego przyjdzie, z wieczorali, czyli o północy, czyli gdy kury pieją, czyli rano.) PB — Marka 13:35
36 By snać niespodzianie przyszedłszy, nie znalazł was śpiącymi. PB — Marka 13:36
37 A co wam mówię, wszystkimci mówię: Czujcie. PB — Marka 13:37