1 Ponieważ wiele się ich podjęło sporządzić historyję o tych sprawach, o których my pewną wiadomość mamy; PB — Łukasza 1:1
2 Tak jako nam podali ci, którzy od początku sami widzieli, i sługami tego słowa byli; PB — Łukasza 1:2
3 Zdało się też i mnie, którym tego wszystkiego z początku pilnie doszedł, tobie to porządnie wypisać, zacny Teofilu! PB — Łukasza 1:3
4 Abyś poznał pewność tych rzeczy, których cię nauczono. PB — Łukasza 1:4
5 Był za dni Heroda, króla Judzkiego, kapłan niektóry, imieniem Zacharyjasz, z przemiany Abijaszowej, a żona jego była z córek Aaronowych, której imię było Elżbieta. PB — Łukasza 1:5
6 A byli oboje sprawiedliwymi przed obliczem Bożem, chodząc we wszystkich przykazaniach i usprawiedliwieniach Pańskich bez nagany. PB — Łukasza 1:6
7 I nie mieli potomstwa, przeto iż Elżbieta była niepłodna, a byli oboje podeszłymi w latach swoich. PB — Łukasza 1:7
8 Stało się tedy, gdy odprawiał urząd kapłański w porządku przemiany swojej przed Bogiem. PB — Łukasza 1:8
9 Że według zwyczaju urzędu kapłańskiego przypadł nań los, aby kadził, wszedłszy do kościoła Pańskiego. PB — Łukasza 1:9
10 A wszystko mnóstwo ludu było na dworze, modląc się w godzinę kadzenia. PB — Łukasza 1:10
11 Tedy mu się pokazał Anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza, na którym kadzono. PB — Łukasza 1:11
12 I zatrwożył się Zacharyjasz ujrzawszy go, a bojaźń przypadła nań. PB — Łukasza 1:12
13 I rzekł do niego Anioł: Nie bój się, Zacharyjaszu! boć jest wysłuchana modlitwa twoja, a Elżbieta, żona twoja, urodzi ci syna, i nazwiesz imię jego Jan, PB — Łukasza 1:13
14 Z którego będziesz miał radość i wesele, i wiele ich radować się będą z narodzenia jego. PB — Łukasza 1:14
15 Albowiem będzie wielkim przed obliczem Pańskiem; wina i napoju mocnego nie będzie pił, a Duchem Świętym będzie napełniony zaraz z żywota matki swojej. PB — Łukasza 1:15
16 A wielu z synów Izraelskich obróci ku Panu, Bogu ich. PB — Łukasza 1:16
17 Bo on pójdzie wprzód przed obliczem jego w duchu i w mocy Elijaszowej, aby obrócił serca ojców ku dzieciom, a odporne ku roztropności sprawiedliwych, aby sporządził Panu lud gotowy. PB — Łukasza 1:17
18 I rzekł Zacharyjasz do Anioła: Po czemże to poznam? bom ja jest stary, a żona moja podeszła w dniach swych. PB — Łukasza 1:18
19 A odpowiadając Anioł, rzekł mu: Jam jest Gabryjel, który stoję przed obliczem Bożem, a posłanym jest, abym mówił do ciebie, a iżbym ci to wesołe poselstwo odniósł. PB — Łukasza 1:19
20 A oto oniemiejesz, i nie będziesz mógł mówić aż do onego dnia, którego się to stanie, dlatego, żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią czasu swego. PB — Łukasza 1:20
21 A lud oczekiwał Zacharyjasza; i dziwowali się, że tak długo bawił w kościele. PB — Łukasza 1:21
22 A wyszedłszy nie mógł do nich mówić; i poznali, że widzenie widział w kościele; bo im przez znaki ukazywał, i został niemym. PB — Łukasza 1:22
23 I stało się, gdy się wypełniły dni posługiwania jego, odszedł do domu swego. PB — Łukasza 1:23
24 A po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i kryła się przez pięć miesięcy, mówiąc: PB — Łukasza 1:24
25 Iż mi tak Pan uczynił we dni, w które na mię wejrzał, aby odjął hańbę moję między ludźmi. PB — Łukasza 1:25
26 A w miesiącu szóstym posłany jest Anioł Gabryjel od Boga do miasta Galilejskiego, które zwano Nazaret, PB — Łukasza 1:26
27 Do Panny poślubionej mężowi, któremu imię było Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja. PB — Łukasza 1:27
28 A wszedłszy Anioł do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską udarowana, Pan jest z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami. PB — Łukasza 1:28
29 Ale ona ujrzawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, i myślała, jakie by to było pozdrowienie. PB — Łukasza 1:29
30 I rzekł jej Anioł: Nie bój się, Maryjo! albowiem znalazłaś łaskę u Boga. PB — Łukasza 1:30
31 A oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, i nazwiesz imię jego Jezus. PB — Łukasza 1:31
32 Ten będzie wielki, a Synem Najwyższego będzie nazwany, i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego; PB — Łukasza 1:32
33 I będzie królował nad domem Jakóbowym na wieki, a królestwu jego nie będzie końca. PB — Łukasza 1:33
34 Zatem Maryja rzekła do Anioła: Jakoż to będzie, gdyż ja męża nie znam? PB — Łukasza 1:34
35 A odpowiadając Anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zacieni cię; przetoż i to, co się z ciebie święte narodzi, nazwane będzie Synem Bożym. PB — Łukasza 1:35
36 A oto Elżbieta, pokrewna twoja, i ona poczęła syna w starości swojej, a ten miesiąc jest szósty onej, którą nazywano niepłodną. PB — Łukasza 1:36
37 Bo nie będzie niemożne u Boga żadne słowo. PB — Łukasza 1:37
38 I rzekła Maryja: Oto służebnica Pańska; niechże mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niej Anioł. PB — Łukasza 1:38
39 Tedy wstawszy Maryja w onych dniach, poszła w górną krainę z kwapieniem do miasta Judzkiego. PB — Łukasza 1:39
40 A wszedłszy w dom Zacharyjaszowy, pozdrowiła Elżbietę. PB — Łukasza 1:40
41 I stało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, skoczyło niemowlątko w żywocie jej, i napełniona jest Elżbieta Duchem Świętym. PB — Łukasza 1:41
42 I zawołała głosem wielkim, i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twego! PB — Łukasza 1:42
43 A skądże mi to, iż przyszła matka Pana mego do mnie? PB — Łukasza 1:43
44 Albowiem jako doszedł głos pozdrowienia twego do uszów moich, podskoczyło od radości niemowlątko w żywocie moim. PB — Łukasza 1:44
45 A błogosławiona, która uwierzyła: Gdyż się wykonają te rzeczy, które jej są opowiedziane od Pana. PB — Łukasza 1:45
46 Tedy rzekła Maryja: Wielbi dusza moja Pana; PB — Łukasza 1:46
47 I rozradował się duch mój w Bogu, zbawicielu moim, PB — Łukasza 1:47
48 Iż wejrzał na uniżenie służebnicy swojej; albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody. PB — Łukasza 1:48
49 Bo mi uczynił wielkie rzeczy ten, który mocny jest, i święte imię jego; PB — Łukasza 1:49
50 I którego miłosierdzie zostaje od narodu do narodu nad tymi, co się go boją. PB — Łukasza 1:50
51 Dokazał mocy ramieniem swojem, i rozproszył pyszne w myślach serca ich. PB — Łukasza 1:51
52 Ściągnął mocarze z stolic ich, a wywyższył uniżone. PB — Łukasza 1:52
53 Łaknące napełnił dobremi rzeczami, a bogacze rozpuścił próżne. PB — Łukasza 1:53
54 Przyjął Izraela, sługę swego, pamiętając na miłosierdzie swoje. PB — Łukasza 1:54
55 Jako mówił do ojców naszych, do Abrahama i nasienia jego na wieki. PB — Łukasza 1:55
56 I została z nią Maryja jakoby trzy miesiące; potem się wróciła do domu swego. PB — Łukasza 1:56
57 A Elżbiecie wypełnił się czas, aby porodziła, i porodziła syna. PB — Łukasza 1:57
58 A usłyszawszy sąsiedzi i pokrewni jej, iż Pan z nią uczynił wielkie miłosierdzie swoje, radowali się pospołu z nią. PB — Łukasza 1:58
59 I stało się, że ósmego dnia przyszli, aby obrzezali dzieciątko; i nazwali je imieniem ojca jego, Zacharyjaszem. PB — Łukasza 1:59
60 Ale odpowiadając matka jego rzekła: Nie tak; lecz nazwany będzie Janem. PB — Łukasza 1:60
61 I rzekli do niej: Żadnego nie masz w rodzinie twojej, co by go zwano tem imieniem. PB — Łukasza 1:61
62 I skinęli na ojca jego, jako by go chciał nazwać. PB — Łukasza 1:62
63 A on kazawszy sobie podać tabliczkę, napisał mówiąc: Jan jest imię jego. I dziwowali się wszyscy. PB — Łukasza 1:63
64 A zarazem otworzyły się usta jego, i język jego, i mówił, wielbiąc Boga. PB — Łukasza 1:64
65 I przyszedł strach na wszystkie sąsiady ich, i po wszystkiej górnej krainie Judzkiej rozgłoszone są wszystkie te słowa. PB — Łukasza 1:65
66 Tedy wszyscy, którzy o tem słyszeli, składali to do serca swego, mówiąc: Cóż to wżdy za dziecię będzie? I była z nim ręka Pańska. PB — Łukasza 1:66
67 A Zacharyjasz, ojciec jego, napełniony będąc Duchem Świętym, prorokował mówiąc: PB — Łukasza 1:67
68 Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraelski, iż nawiedził i sprawił odkupienie ludowi swojemu; PB — Łukasza 1:68
69 I wystawił nam róg zbawienia w domu Dawida, sługi swego, PB — Łukasza 1:69
70 Tak jako mówił przez usta świętych proroków swoich, którzy byli od wieku: PB — Łukasza 1:70
71 Iż im miał dać wybawienie od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzili; PB — Łukasza 1:71
72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcami naszymi, i wspomniał na przymierze swoje święte, PB — Łukasza 1:72
73 I na przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, że nam to dać miał, PB — Łukasza 1:73
74 Iżbyśmy mu bez bojaźni, z ręki nieprzyjaciół naszych będąc wybawieni, służyli; PB — Łukasza 1:74
75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed obliczem jego, po wszystkie dni żywota naszego. PB — Łukasza 1:75
76 A ty dzieciątko! Prorokiem Najwyższego nazwane będziesz; bo pójdziesz wprzód przed obliczem Pańskiem, abyś gotował drogi jego, PB — Łukasza 1:76
77 A iżbyś dał znajomość zbawienia ludowi jego przez odpuszczenie grzechów ich. PB — Łukasza 1:77
78 Przez wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, w których nawiedził nas Wschód z wysokości. PB — Łukasza 1:78
79 Aby się ukazał siedzącym w ciemności i w cieniu śmierci ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju. PB — Łukasza 1:79
80 A ono dzieciątko rosło, i umacniało się w duchu, i było na pustyniach aż do onego dnia, którego się okazało przed Izraelem. PB — Łukasza 1:80