1 A spojrzawszy ujrzał bogacze rzucające dary swoje do skarbnicy. PB — Łukasza 21:1
2 Ujrzał też i niektórą wdowę ubożuchną, wrzucającą tamże dwa drobne pieniążki. PB — Łukasza 21:2
3 I rzekł: Prawdziwieć wam powiadam, żeć ta uboga wdowa więcej niż ci wszyscy wrzuciła. PB — Łukasza 21:3
4 Ci bowiem wszyscy z tego, co im zbywało, wrzucili do darów Bożych, ale ta z niedostatku swego wszystkę żywność, którą miała, wrzuciła. PB — Łukasza 21:4
5 A gdy niektórzy mówili o kościele, iż był pięknym kamieniem i upominkami ozdobiony, rzekł: PB — Łukasza 21:5
6 Z tego, co widzicie, przyjdą dni, w które nie będzie zostawiony kamień na kamieniu, który by nie był rozwalony. PB — Łukasza 21:6
7 I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! kiedyż to będzie? a co za znak, gdy się to będzie miało dziać? PB — Łukasza 21:7
8 A on rzekł: Patrzcie, abyście nie byli zwiedzeni; boć wiele ich przyjdzie w imieniu mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus, a czas się przybliżył; nie udawajcież się tedy za nimi. PB — Łukasza 21:8
9 A gdy usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się; albowiem musi to być pierwej, aleć jeszcze nie tu jest koniec. PB — Łukasza 21:9
10 Tedy im mówił: Powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu; PB — Łukasza 21:10
11 I będą miejscami wielkie trzęsienia ziemi, i głody i mory, także strachy i znaki wielkie z nieba będą. PB — Łukasza 21:11
12 Ale przed tem wszystkiem wrzucą na was ręce swoje, i będą was prześladować, podawając do bóżnic i do więzienia, wodząc przed króle i przed starosty dla imienia mego. PB — Łukasza 21:12
13 A to was spotka na świadectwo. PB — Łukasza 21:13
14 Przetoż złóżcie to do serc waszych, abyście przed czasem nie myślili, jako byście odpowiadać mieli. PB — Łukasza 21:14
15 Albowiem ja wam dam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się sprzeciwić wszyscy przeciwnicy wasi. PB — Łukasza 21:15
16 A będziecie też wydani od rodziców i od braci i od krewnych i od przyjaciół, i zabiją niektóre z was; PB — Łukasza 21:16
17 Będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. PB — Łukasza 21:17
18 Ale ani włos z głowy waszej nie zginie. PB — Łukasza 21:18
19 W cierpliwości waszej posiadajcie dusze wasze. PB — Łukasza 21:19
20 A gdy ujrzycie Jeruzalem od wojsk otoczone, tedy wiedzcie, żeć się przybliżyło spustoszenie jego. PB — Łukasza 21:20
21 Tedy ci, co są w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry, a ci, co są w pośrodku jej, niech wychodzą, a ci, co są w polach, niechaj nie wchodzą do niej. PB — Łukasza 21:21
22 Albowiem te dni są pomsty, aby się wypełniło wszystko, co napisane. PB — Łukasza 21:22
23 Ale biada brzemiennym i piersiami karmiącym w owe dni! albowiem będzie ucisk wielki w tej ziemi i gniew Boży nad tym ludem. PB — Łukasza 21:23
24 I polegną od ostrza miecza, i zapędzeni będą w niewolę między wszystkie narody, i będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy pogan. PB — Łukasza 21:24
25 Tedy będą znaki na słońcu i na księżycu i na gwiazdach, a na ziemi uciśnienie narodów z rozpaczą, gdy zaszumi morze i wały; PB — Łukasza 21:25
26 Tak, iż ludzie drętwieć będą przed strachem i oczekiwaniem tych rzeczy, które przyjdą na wszystek świat; albowiem mocy niebieskie poruszą się. PB — Łukasza 21:26
27 A tedy ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i chwałą wielką. PB — Łukasza 21:27
28 A gdy się to pocznie dziać, spoglądajcież a podnoście głowy wasze, przeto iż się przybliża odkupienie wasze. PB — Łukasza 21:28
29 I powiedział im podobieństwo: Spojrzyjcie na figowe drzewo i na wszystkie drzewa; PB — Łukasza 21:29
30 Gdy się już pukają, widząc to sami to uznawacie, że już blisko jest lato. PB — Łukasza 21:30
31 Także i wy, gdy ujrzycie, iż się to dzieje, wiedzcie, że blisko jest królestwo Boże. PB — Łukasza 21:31
32 Zaprawdę powiadam wam, żeć nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało. PB — Łukasza 21:32
33 Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. PB — Łukasza 21:33
34 A strzeżcie się, aby snać nie były obciążone serca wasze obżarstwem i opilstwem i pieczołowaniem o ten żywot, a nagle by na was przyszedł ten dzień. PB — Łukasza 21:34
35 Albowiem jako sidło przypadnie na wszystkie, którzy mieszkają na obliczu wszystkiej ziemi. PB — Łukasza 21:35
36 Przetoż czujcie, modląc się na każdy czas, abyście byli godni ujść tego wszystkiego, co się dziać ma, i stanąć przed Synem człowieczym. PB — Łukasza 21:36
37 I nauczał we dnie w kościele; ale w nocy wychodząc, przebywał na górze, którą zowią oliwną. PB — Łukasza 21:37
38 A wszystek lud rano się schodził do niego, aby go słuchał w kościele. PB — Łukasza 21:38