1 A ty mów co należy na zdrową naukę. PB — Tytusa 2:1
2 Starcy, aby byli trzeźwi, poważni, roztropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości. PB — Tytusa 2:2
3 Także i stare niewiasty niech chodzą w ubiorze przystojnym, jako przystoi świętym; niech nie będą potwarliwe, nie kochające się w wielu wina, poczciwych rzeczy nauczające; PB — Tytusa 2:3
4 Aby młodych pań rozumu uczyły, jakoby mężów swoich i dziatki miłować miały, PB — Tytusa 2:4
5 A były roztropne, czyste, domu pilne, dobrotliwe, mężom swym poddane, aby słowo Boże nie było bluźnione. PB — Tytusa 2:5
6 Młodzieńców także napominaj, aby byli trzeźwi; PB — Tytusa 2:6
7 We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę, PB — Tytusa 2:7
8 Słowo zdrowe, nienaganione, aby ten, kto by się sprzeciwił, zawstydzić się musiał, nie mając nic, co by o was miał złego mówić. PB — Tytusa 2:8
9 Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając, PB — Tytusa 2:9
10 W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili. PB — Tytusa 2:10
11 Albowiem okazała się łaska Boża, zbawienna wszystkim ludziom, PB — Tytusa 2:11
12 Ćwicząca nas, abyśmy odrzekłszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, PB — Tytusa 2:12
13 Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa; PB — Tytusa 2:13
14 Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków. PB — Tytusa 2:14
15 To mów i napominaj, i strofuj ze wszelką powagą; żaden tobą niechaj nie gardzi. PB — Tytusa 2:15