Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Frá Ræðustóli Náttúrunnar - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    “Helgist þitt nafn.”

    Að helga nafn Drottins felur það í sjer, að þau orð, sem maður nefnir hinn Hæsta með, sjeu töluð með lotningu. “Heilagt og óttalegt er nafn hans”. Sálm. 111, 9. Vjer megum aldrei á nokkurn hátt nota með ljettúð þá titla eða nöfn, sem heyra guðdóminum til. Undir bæninni veitir hinn Hæsti oss áheyrn, og oss ber að nálgast hann með heilagri lotningu. Englarnir hylja ásjónur sínar í návist hans. Kerúbarnir og hinir veglegu, heilögu Serafar nálgast hásæti hans með hátíðlegri lotningu. Hversu miklu fremur ættum því vjer, dauðlegar, syndugar manneskjur, að ganga fram fyrir Drottin, skapara vorn, með lotningu!FRN 133.1

    En að helga nafn Drottins þýðir miklu meira en þetta. Eins og Gyðingarnir á dögum Krists, getum vjer sýnt hina mestu ytri lotningu fyrir Guði og þó sífelt vanhelgað nafn hans. “Nafn Drottins” er: “Drottinn, miskunnsamur og líknsamur Guð, þolinmóður, gæskuríkur og harla trúfastur: . . . . hann fyrirgefur misgjörðir, afbrot og syndir”. 2. Mós. 34, 5—7. Um söfnuð Krists er ritað: “Og þetta mun verða nafnið, er menn nefna hana (þ. e. Jerúsalem, er merkir söfnuð Guðs) : “Drottinn er vort rjettlæti”. Jer. 33, 16. Þetta nafn er gefið eftirmönnum hans; það er arfleifð Guðs barna. Fjölskyldan nefnist eftir föðurnum. Þegar Ísrael var staddur í mikilli neyð og þrengingum, bað Jeremía spámaður: “Vjer erum nefndir eftir nafni þínu; yfirgef oss eigi”. Jer. 14, 9.FRN 133.2

    Þetta nafn er helgað af englum himinsins og af íbúum hinna syndlausu hnatta. Þegar þú biður: “Helgist nafn þitt”, þá biður þú um að það megi helgast í þessum heimi, helgast í þjer. Guð hefir kannast við þig fyrir mönnum og englum, bið þess vegna um, að þú vanhelgir ekki þetta “góða nafn, sem þú ert nefndur með”. Jak. 2, 7. Guð sendir þig út í heiminn sem fulltrúa sinn. Í sjerhverju sem þú gjörir, átt þú að birta nafn Guðs. Þessi bæn gjörir þær kröfur, að þú fáir lunderni hans. Þú getur ekki helgað nafn hans, þú getur ekki verið fulltrúi hans í heiminum, nema því aðeins að þú í lífi og lunderni sjálfs þín, sýnir hans líf og lunderni. Þetta getur einungis orðið með því móti, að þú veitir náð Krists og rjettlæti viðtöku.FRN 134.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents