Lekcja o pracowitości

Wśród przejawów zła wynikających z bogactwa jednym z największych jest modny pogląd, że praca degraduje. Prorok Ezechiel oświadczył:PM 161.5

— “Oto winą Sodomy, twojej siostry, było to: wzbiła się w pychę, miała dostatek chleba i beztroski spokój wraz ze swoimi córkami, lecz nie wspomagała ubogiego i biednego”. Ezechiela 16,49.PM 161.6

Tutaj przedstawione nam zostały straszliwe skutki bezczynności, która osłabia umysł, upodla duszę i wypacza rozumowanie, czyniąc przekleństwem to, co zostało dane jako błogosławieństwo. To pracujący ludzie dostrzegają to, co dobre w życiu, i są gotowi dźwigać obowiązki z wiarą i nadzieją.PM 162.1

Wielu wyznawców Chrystusa jeszcze nie nauczyło się ważnej lekcji płynącej z pracowitości, służącej zarabianiu na utrzymanie i pełnieniu niezbędnych obowiązków życia. Praca dla Boga w roli mechanika, sprzedawcy, prawnika czy rolnika wymaga więcej łaski, więcej poważnej dyscypliny charakteru i stosowania zasad chrześcijaństwa w zwykłych zajęciach, niż służba w roli szanowanego misjonarza działającego na niwie publicznej. Wymaga to dużego uduchowienia, by wnosić religię w miejsce pracy i do biura, uświęcając w ten sposób drobne elementy codziennego życia i prowadząc wszystkie sprawy zgodnie z zasadami Słowa Bożego. Tego właśnie wymaga Pan.PM 162.2

Apostoł Paweł uważał bezczynność za grzech. Sam nauczył się wytwarzania namiotów, choć jednocześnie zdobywał wyższe wykształcenie, a podczas swojej służby często wykonywał ten zawód, by zarabiać na utrzymanie swoje i swoich współpracowników. Paweł nie uważał za stracony czasu poświęconego na tę pracę. Pracując w ten sposób, apostoł miał dostęp do tej klasy ludzi, do której nie dotarłby inaczej. Wskazywał swoim współpracownikom, że biegłość w jakimś rzemiośle jest darem Bożym. Uczył, że nawet w codziennym trudzie Pan ma być uczczony. Jego twarde od pracy dłonie niczego nie ujmowały jego wzniosłym wezwaniom chrześcijańskiego duchownego.PM 162.3

Bóg zaplanował, że wszyscy mają pracować. Pracujące zwierzęta pociągowe realizują cel, w jakim zostały stworzone, lepiej niż leniwi ludzie. Pan nieustannie działa. Aniołowie także pracują — są sługami Boga posyłanymi na pomoc ludziom. Ci, którzy oczekują nieba, w którym panować będzie bezczynność, zawiodą się, gdyż ekonomia nieba nie przewiduje miejsca dla gnuśności. Jednak utrudzonym i obciążonym obiecany został odpoczynek. To wiemy sługa zostanie zaproszony po swym trudzie do radości swego Pana. Odłoży swoją zbroję z radością i zapomni o zgiełku bitewnym w chwalebnym odpoczynku przygotowanym tym, którzy zwyciężą przez krzyż Chrystusa. — Counsels to Teachers, Parents, and Students 274-280.PM 162.4