W wydawnictwach

Podwaliny pracy wydawniczej były zakładane wśród wielu wyrzeczeń, więc praca ta powinna być oparta ściśle na zasadach oszczędności. Kwestia finansów może zostać rozwiązana, jeśli w przypadku braku środków pracownicy zgodzą się na obniżenie wynagrodzeń. Pan objawił mi to jako zasadę, która powinna zostać wprowadzona do naszych instytucji. Gdy brakuje pieniędzy, powinniśmy być gotowi ograniczyć nasze potrzeby.RS 169.5

Wartość publikacji powinna być należycie doceniana, a wszyscy pracownicy naszych wydawnictw powinni uczyć się oszczędności, choćby za cenę wielu wyrzeczeń. Przyjrzyjcie się uważnie drobnym wydatkom. Nie dopuście do żadnego marnotrawstwa. Małe straty stają się w końcu wielkim ciężarem. Zbierajcie ułomki; niech nic się nie zmarnuje. Nie traćcie cennych minut na rozmowy; zmarnowane minuty zbierają się w godziny. Pilność i praca w wierze zawsze zostaną nagrodzone sukcesem.RS 170.1

Niektórzy myślą, że godność nie pozwala im zwracać uwagę na małe sprawy. Uważają, że jest to dowodem ograniczonego umysłu i skąpstwa. Jednak małe szczeliny doprowadziły do zatonięcia niejednego statku. Nic, co może być do czegokolwiek wykorzystane, nie powinno się zmar-nować. Brak oszczędności wkrótce wpędzi nasze instytucje w długi. Choćby otrzymały mnóstwo pieniędzy, stracą je, jeśli zabraknie oszczędności. Oszczędność nie jest skąpstwem.RS 170.2

Każdy człowiek zatrudniony w wydawnictwie powinien być wiernym strażnikiem, pilnującym, by nic się nie zmarnowało. Wszyscy powinni się wystrzegać wyimaginowanych potrzeb wymagających wydawania pieniędzy. Niektórzy potrafią żyć lepiej od innych, choć zarabiają o połowę mniej. Podobnie jest z naszymi instytucjami; niektóre osoby potrafią zarządzać nimi dysponując znacznie mniejszym kapitałem niż inne. Bóg pragnie, by wszyscy oszczędzali, a zwłaszcza skrupulatnie prowadzili rejestry przychodów i wydatków. — Testimonies for the Church VII, 206.207.RS 170.3